Daan

Van de fotograaf:

Tussen de hagelbuien door ren ik het Isala in Zwolle binnen. Mama Rianne staat me bij de liften op te wachten want vandaag mag ik haar, samen met papa Edwin en hun zoon Daan fotograferen. De verpleging heeft, echt zo fijn, een kamer apart geregeld zodat we in alle rust even kunnen kennismaken. Daan ligt nog heerlijk te slapen in zijn bedje en natuurlijk maak ik daar foto’s van. Hij ligt echt heerlijk ontspannen te slapen en als je hem zo ziet, besef je je dat het echt een wonder is dat hij er zo heerlijk bijligt.

Tijdens de zwangerschap van Daan voelde Rianne zich nooit echt top maar ze kon haar vinger er niet opleggen. Omdat ze snel groeide en de combinatie met haar werk niet meer verantwoord was, stopte ze met werken. Op dinsdag 17 januari jl. wordt ze ’s morgens om 4.15 uur wakker met krampen. Ze denkt dat er iets met haar darmen was, ze is bekend met darmklachten maar omdat de kramen heftig zijn vertrekt ze voor de zekerheid naar het ziekenhuis. Hier aangekomen moet ze direct op bed blijven en tijdens de echo blijkt dat ze 3 cm ontsluiting heeft!

Er worden longrijpingsmedicijnen toegediend omdat de artsen verwachten dat hun kindje snel geboren gaat worden. De weeënactiviteit neemt snel toe en inmiddels is er 4 cm ontsluiting. Ze is de nacht doorgekomen, nog steeds op een verlosbed…, en 24 uur na de eerste prik met logrijpingsmedicijnen krijgt ze nog een tweede toegediend. Na nog een nacht op het verlosbed te hebben doorgebracht krijgt ze op donderdagnacht rond 2.30 uur een ruggenprik. Het gaat echt niet goed met Rianne; ze krijgt het benauwd en is halfzijdig ‘verlamd’. De weeën zijn inmiddels gestopt maar het kindje moet vandaag geboren worden en de arts breekt de vliezen en ze krijgt weeënopwekkers toegediend. Inmiddels is het 20.00 uur in de avond als het echt los gaat en Daan 7 minuten later geboren wordt!

Papa mag de navelstreng nog doorknippen, maar dan moet Daan gelijk mee met het speciale team dat klaar staat. Papa gaat met hem mee. Hij laat goed van zich horen en eigenlijk deed hij het ondanks zijn lage geboortegewicht van slechts 1260 gram, redelijk goed. Wel had hij de eerste paar weken ondersteuning van zuurstof nodig.

Vandaag is hij 34 weken en 1 dag, weegt hij 1840 gram en mag hij lekker in bad. Daan, maar ook papa en mama, genieten hier zichtbaar van! As je dit zo ziet dan is het wonderbaarlijk om te bedenken dat hij eigenlijk nog lekker veilig bij mama in de buik had moeten zitten.

In de aanvraag stond geschreven dat Daan een bijzonder, dapper kereltje is en dat is hij zeker!

Lieve Daan, papa en mama, ik wens jullie alle geluk en gezondheid toe en dat je papa later maar veel mag helpen op de trekker!

Groetjes, Anneke

 

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.