Casper & Mylan

We gingen 2016 goed uit, met een positieve zwangerschapstest. Gelijk al had ik (Esther) het gevoel dat er 2 wondertjes in mijn buik groeide, en ja hoor met de echo werd dat bevestigd. En dat mijn gevoel zei dat we 2 jongens zouden krijgen werd 6 weken later ook bevestigd. We konden ons geluk niet op. Een mooie dochter van 3 jaar en nu 2 mannetjes op komst.

Vanaf 24 weken stond ik gedeeltelijk onder controle van het kinderziekenhuis (WKZ) ivm een groei achterstand bij 1 van de jongens en met 28 weken zijn we helemaal overgenomen. Vanaf die tijd bleef het rommelen en ben ik met 30 weken 4 dagen opgenomen geweest met longrijping en weeënremmers. Met 33 weken voelde ik me het hele weekend al niet lekker en had ik om de 20-30 minuten harde buiken. Ik zou een nachtje ter observatie blijven.

Op 33.1 braken in de ochtend om half 6 mijn vliezen. De artsen waren nog vrij nuchter en zeiden dat ik makkelijk nog 2 weken kon blijven lopen, maar ik wist het zeker. Wij zouden onze jongens gaan ontmoeten. Vanaf 12 uur ging het heel snel. Ik had op dat moment 2 cm ontsluiting. De weeën werden steeds pijnlijker en heftiger en alles ging zo snel dat ik om 15.15 te horen kreeg dat ik mocht gaan persen. Wouw dat was wel erg snel. Om 15.35 werd na 4 persweeën onze zoon Casper geboren. Een klein mannetje van 1620 gram. Broerlief ging met zijn hand langs z’n hoofd liggen en wilde deze niet meer weg halen daar. Toen zijn hartslag dipjes vertoonde werd besloten om een spoedkeizersnede uit te voeren. Om 16.18 is onze 2e zoon Mylan geboren.

Casper heeft even ondersteuning nodig gehad bij het ademhalen en heeft op de NICU aan de beademing gelegen. Mylan deed het direct al heel goed en mocht naar de medium care. Casper en Mylan doen het alle twee heel goed en worden als ze 3 dagen oud zijn overgebracht naar het ziekenhuis bij ons in de buurt. Hier ontmoeten ze eindelijk hun trotse grote zus, en zijn we eindelijk weer compleet als gezin.

Inmiddels zijn bij beide jongens de infusen er al af en doen ze het zo goed dat Mylan op 4 augustus naar een bedje mag en de verwachting is dat Casper snel zal volgen. We zijn dus super trots op onze zoontjes en broertjes en hopen snel lekker thuis te zijn met zijn 5e.

De foto schoot met Tineke hebben we als heel fijn ervaren en zijn blij dat we van deze periode waarin je zo aan het overleven bent mooie foto’s van ons gezin hebben.

Gr Esther, Ben
Amylinn, Casper en Mylan