Boaz

Door de fotografe:

Op 10 november 2018, een regenachtige en grijze herfstdag, mocht ik naar het Slingeland ziekenhuis te Doetinchem. Er was op 10 oktober een prachtig mannetje geboren en nu 5 weken en 3 dagen later was het zover, een liefdevolle fotoreportage maken van een prachtig klein jongetje, Boaz! Samen met zijn papa en mama hadden ze er allemaal duidelijk zin in!

Boaz lag nog heerlijk te slapen toen ik binnenkwam, dat is altijd zo een mooi moment, je weet het achterliggende verhaal en dan mag je de kleine vechter in het echt zien…dat blijft voor mij als fotografe telkens weer een prachtig moment! ‘Vertedering’ Dat is altijd wat ik voel als ik een afdeling oploop, zo ook vandaag.

Nadat Boaz wakker werd mocht de kleine man in bad…wat een genieten! Daarna lekker aankleden en de kleren aan die papa had uitgezocht, een stoer shirt met Boy er op. Het stond hem zo stoer! Kusjes van mama… kusjes van papa en voeding via de sonde. Nog even knuffelen met het meegebrachte Nicu-tje en er verscheen werkelijk een prachtig mini glimlachje op Boaz zijn gezichtje. Wauw! Wat een mooi moment, ik vergat bijna een foto te maken maar was net op tijd. Na alle inspanningen mocht Boaz weer lekker gaan slapen…

Bedankt voor de gezelligheid en ik wens jullie een hele mooie toekomst samen met jullie prachtige zoon en hoop dat jullie over een week of twee fijn met z’n drietjes naar huis mogen.

Liefs,
Claudia de Graaf

———————-

Van de Ouders:

Eigenlijk vanaf het begin van de zwangerschap was het een spannende tijd voor ons. Vanaf het begin tot een week of 20 veel bloedingen gehad. Erg onzeker waren we, maar het was niks ernstig. Placenta lag laag.

Rond een week of 30 ben ik opgenomen in het ziekenhuis met zwangerschapsvergiftiging. Omdat ik nog onder de 32 weken was en het met mij en de baby even niet goed ging, moest ik hals over kop naar het Radboud in Nijmegen. Eenmaal daar ging het met mij steeds slechter. Op 10/10/2018 werd uit eindelijk besloten dat er ‘s-avonds een keizersnede plaats ging vinden. Wat vonden wij het spannend voor wat komen ging. Om 21.28 liet Boaz zich flink horen. Een kwartier lang had hij gehuild. Van de OK tot de NICU. Door het heftige huilen kreeg hij eerst wat zuurstof op de afdeling. Hierna heeft Boaz voor 2 dagen aan de CPAP gelegen. Na 5 dagen mocht hij al naar het ziekenhuis bij ons in de woonplaats. Dit ging alleen niet door omdat ik nog zieker was geworden. Had het HELLP-syndroom, longembolie en enorme koortsaanvallen gekregen. Waar we op het begin dachten zorgen te hebben om Boaz, waren de rollen nu omgedraaid.

Gelukkig mocht Boaz 9 dagen later met de ambulance naar het andere ziekenhuis. Boaz doet het daar super goed! Het is een erg sterk mannetje. Omdat hij de hele couveuse doorging (lag af en toe ineens onderste boven) hadden de verpleegsters besloten om hem maar alvast in een wiegje te leggen. Hier ligt hij een stuk rustiger onder een dekentje. En mét kleertjes aan, wat een ander gezicht. Zo lief!

Boaz woog bij de geboorte 1360gr, is toen gezakt naar 1213gr en weegt nu 2112gr, hij groeit dus goed! Zijn dipjes worden steeds minder. Als dit zo door blijft gaan zal de coffeïne eerdaags gestopt worden en dan hopelijk 48u dip vrij, zodat de monitor uit kan. Als hij het dan nog zo goed doet, zal hij snel naar huis mogen. Dus hopelijk kunnen wij Boaz met een week of 2/3 eindelijke mee naar huis nemen.

Wat is het geweldig om nu fantastische foto’s van deze bijzondere tijd te hebben!

Liefs,
Björn en Talitha