Bjarne & Hidde

Dit zijn Bjarne en Hidde, een eeneiige tweeling. Ze zijn na precies 30 weken zwangerschap geboren. In de 23e zwangerschapsweek kreeg Rianne weeën die geremd konden worden, waarna de bevalling nog tot 30 weken kon worden uitgesteld.

Vijf weken na de geboorte van de mannetjes mocht ik ze fotograferen. In eerste instantie zou dat in het Radboud UMC zijn, maar omdat het goed ging, zijn ze een paar dagen voor mijn komst overgeplaatst naar het Canisius-Wilhelmina Ziekenhuis in Nijmegen. Ik kwam daar en ze lagen allebei nog lekker te slapen. Ik kon op dat moment rustig kennismaken met de ouders, Rianne en Remko, die na een aantal slopende maanden eindelijk een beetje rust kregen en daardoor bewuster konden genieten van die mooie mannetjes.

De jongens beleefden de ochtend allebei anders. Bjarne was heel ontspannen en Hidde was wat onrustiger, maar na een extra rustmoment kon ook Hidde zich ontspannen. Voor het eerst lagen ze naast elkaar en zochten elkaar op met de handjes. Zo bijzonder.

Een weekje na mijn bezoek ging het zo goed met hen dat ze samen een bedje mochten delen.

Lieve Rianne en Remko, ik wens jullie veel liefde en gezelligheid toe met jullie mannetjes.

Liefs Yvonne

********

De ouders:

Dat onze jongens te vroeg geboren zouden worden, was na alles wat er in de zwangerschap gebeurde heel waarschijnlijk. Toch kwam het als een enorme schok toen hun geboorte zich aandiende. Wij waren er helemaal niet klaar voor en, veel erger, zij ook nog niet. De eerste weken leefden wij in het moment. Er gebeurde zo veel en hun toestand was nog niet stabiel. We moesten mee in de stroom en tijd om stil te staan bij wat er allemaal gebeurde, tijd was er bijna niet – laat staan om het te onthouden of te verwerken.

Na een aantal weken werden de kleintjes stabieler en kwamen we in rustiger vaarwater. Met de overplaatsing naar een niet-academisch ziekenhuis kwam ook de rust om te genieten en de mogelijkheid om voor het eerst een vorm van gezinsleven te ervaren. We zagen hoezeer Bjarne en Hidde al gegroeid waren, de snoeren en draadjes waren al wat minder, de eerste badjes waren een feit en het werden steeds meer “echte baby’s”.

Voor het eerst brachten wij dag en nacht met hen door. Het is prachtig om met Yvonnes foto’s een herinnering te hebben aan deze eerste voorzichtige dagen van intieme kennismaking met onze mannetjes en van het groeien in onze ouderrol. De foto’s geven een zacht en liefdevol beeld van deze nog zo kwetsbare ventjes. Later zullen we naar de foto’s terugkijken en ons weer die tijd in de couveusesuite herinneren. Hoe klein ze waren, maar hoe groot eigenlijk al.

We zijn Yvonne en de stichting Earlybirds ontzettend dankbaar voor dit kostbare geschenk!