Avalynn
Oktober 2017, na 2 eerder verkeerd afgelopen zwangerschappen door het vroegtijdig breken van vliezen lijkt nu alles goed te gaan. 15 weken zwanger, dit keer nagenoeg geen bloedverlies en ik voel me fit. En dan gaat het weer mis. Terwijl ik lig te slapen breken wederom mijn vliezen, in alle haast bel ik een vriendin om me z.s.m. naar het ziekenhuis te brengen. In het WKZ aangekomen blijkt er nagenoeg (nog) geen wee activiteit te zijn. Ik word voor 4 dagen opgenomen en samen met mijn vriend wachten we af. 80% van de vrouwen met gebroken vliezen bevalt spontaan binnen 1 week. De overige 20% later, maar er is helaas geen enkele voorspelling te doen wanneer.
Een week later zijn we weer in het WKZ om te kijken hoe het er voor staat. We ontmoeten meneer Koenen, een fantastische gynaecoloog. Hij stelt ons gerust en hoop mee op het beste. Doel, minimaal 24 weken zwangerschap zien te behalen. Maar dat zou nog een hele lange weg worden gezien ik op dat moment nog maar 16 weken zwanger ben. Met 19 en 21 weken word ik wederom een paar dagen opgenomen omdat het bloedverlies weer meer wordt. Echter ons kleine vechtertje vecht door, en er komt geen wee activiteit.
Vanaf 23.5 word ik volledig opgenomen, we krijgen longrijping en hopen op het beste. Veel gesprekken met artsen en verpleegkundigen. Noodpakketten voor een spoedkeizersnee worden klaargemaakt en op mijn kamer neergelegd. Door al het bloedverlies zal waarschijnlijk de placenta een keer gaan loslaten en dat vereist directe actie. De dagen tellen door, Sinterklaas, Kerst, Oud en Nieuw, mijn verjaardag (5-1) inmiddels passeren we de 30 weken. En dan ineens komt er zwangerschapscholestase. Een vervelende zwangerschapsziekte. Een datum wordt bepaald en als we het redden wordt ons meisje met 34 weken op 28-2 gehaald.
En dan wordt alles anders, in de nacht van 21 op 22-2 voel ik mijzelf niet lekker, het lijkt alsof mijn borstkas uit elkaar wordt gerukt en mijn ribben stuk voor stuk breken. Een verklaring is er niet. Om 7 uur in de morgen heb ik zoveel pijn dat de arts erbij geroepen wordt. Echter kan ze niets vinden. Om half 8 trek ik het echt niet meer en word ik voor observatie naar de verloskunde afdeling gebracht. Daar blijk ik al ruim 7 cm ontsluiting te hebben. Met spoed wordt er een operatie team bij elkaar geroepen en gaan we naar de OK. Ons mini meisje lag namelijk de hele zwangerschap al in stuit en ook nog dwars. Op de OK blijk ik inmiddels 10 cm ontsluiting te hebben en moet ik natuurlijk bevallen omdat ze met d’r heupen al helemaal ingedaald was. Ze proberen d’r nog wat rechter de schuiven en dan ineens is ze er! Ze wordt direct meegenomen voor onderzoek maar de eerste snik is duidelijk hoorbaar.
Het lijkt erop dat ze weinig last heeft gehad van de ruim 18 weken gebroken vliezen. Ze is zelfs 500 gram zwaarder dan geschat en met 1840 gram is ze nog best een flinke meid ook. Na een week op de NICU in het WKZ te hebben doorgebracht mogen we naar het Groene Hart Ziekenhuis in Gouda. Daar ontmoeten we Patricia Groeneveld van Stichting Earlybirds, een fantastische lieve meid die vooral erg geduldig is!
Ik zou zeggen kijk en geniet van de prachtige foto’s gemaakt door Patricia en ons knappe eeuwige wondertje.
Groetjes Annika
Wat een verhaal wat hebben kullie veel meegemaakt geniet van je mooie wondertje dat ze een heerlijke toekomst heeft in een prachtig gezinnetje wat een prachtige naam net zo mooi als jou naam die ben ik ook nooit vergeten
ik kan jou al als klein meisje was een collega van jou moeder Anja bij de Bruggen in Zwammerdam
Wat hebben jullie veel mee gemaakt met zn 2-en. En dan komt het gelukkig goed. Héél hartelijk gefeliciteerd met jullie kleine meisje en veel geluk met elkaar!
Wat een spannende tijd! Zeker als je al 2x vroeg gebroken vliezen hebt gehad. Ik heb met 17 weken mijn vliezen gebroken, dus ken alle spanningen. Ik ben niet opgenomen geweest maar kwam in de thuisopname van het WKZ. Elke ochtend maakte ik een hartfilmpje van de kleine en had daar over telefonisch contact met het waakzaam. 2x in de week op controle en uiteindelijk met 31 weken en weeen naar t ziekenhuis gegaan waar ik dezelfde dag ging bevallen. Het WKZ is echt een enorm fijn ziekenhuis.
Fijn dat het na de geboorte goed ging met jullie dame. Nu lekker genieten!!
wat liggen verdriet en geluk toch dicht bij elkaar, nu alleen geluk met jullie kleine meisje, heel veel gezondheid en liefde met elkaar geniet ervan elke dag weer!!!!
Mijn kleine vriendin ons grote wonder.. Wat was het een spannende tijd en wat kon jij vechten en wat had jouw mama een ontzettend doorzettingsvermogen.. Tot snel knapperd xx
Jeetje! Stil van!
Gefeliciteerd met jullie buitengewone wonder!
Ik denk dat ze jullie nog vaak gaat verrassen, jullie bikkel!
Wouw wat een verhaal. Geniet met zijn 3tjes van alle mooie momenten!