Adam

 
Een aantal weken na een vrij late miskraam waren we dolblij om gelijk weer in verwachting te zijn. Zo snel hadden we wel gehoopt, maar niet durven dromen.

Het nieuws was echter nauwelijks tot ons doorgedrongen toen de eerste bloeding als gevolg van een hematoom zich al voordeed. Wonder boven wonder zag de verloskundige toch echt een minuscuul kloppend hartje. Een periode van voorzichtige blijdschap volgde. Meerdere bloedingen volgden tot rond de 17 weken zwangerschap geen hematoom meer gezien werd.

Jammer genoeg was de opluchting van korte duur, omdat het bloeden toch weer begon. Met 25 weken zwangerschap volgde een ziekenhuisopname vanwege aanhoudende harde buiken. Deze harde buiken veroorzaakten op hun beurt een verkorte baarmoederhals. Gelukkig sloegen de weeënremmers aan en konden we met bedrust naar huis. Elke dag zou er één zijn vanaf nu, dus elke dag was een reden tot grote blijdschap.

Met 27 weken en 6 dagen zwangerschap was het echter genoeg geweest. Tijdens een nacht vol ondefinieerbare pijn besloten we naar het ziekenhuis te gaan. De arts had moeite met het vinden van de baarmoederhals. Op dat moment wisten wij al genoeg. Binnen zeer korte tijd ontstond er 5 centimeter ontsluiting en werd besloten om ons kindje te halen met een keizersnede omdat hij in stuit lag.

Op 10 september 2019 om 09.20 uur werd onze lieve en mooie Adam geboren. Hij woog redelijk wat voor zijn termijn, 1400 gram. Ondanks een goede start volgde een spannende periode. Hij had tenslotte nog een maand of drie moeten blijven zitten. Gelukkig heeft Adam tot nu toe alleen typische problemen die nagenoeg alle prematuren hebben. Het brein is simpelweg nog niet rijp. Op het moment van schrijven is Adam doorgerekend 35 weken oud. De ademhalingsondersteuning wordt afgebouwd en hij oefent met drinken aan de borst. We zijn onbeschrijfelijk dankbaar voor onze kleine vechter! Soli Deo gloria!