Zoey
Vrijdagmorgen 31 maart mocht ik in de Isala klinieken in Zwolle de kleine Zoey fotograferen. Zoey is halverwege januari totaal onverwachts veel te vroeg geboren. Liz, de moeder van Zoey, was nog maar 25 weken zwanger. Bij de geboorte woog Zoey 700 gram. Er brak een hele spannende tijd aan. Gelukkig is Zoey een vechtertje en heeft ze al heel wat overwonnen!
Die vrijdagmorgen mocht Zoey heerlijk genieten in bad. Na het bad kon er uitgebreid geknuffeld worden. Prachtig om te zien dat Zoey ook nog even mocht oefenen met het drinken bij mama uit de borst.
Dappere Zoey en lieve Liz, ik wens jullie samen heel veel geluk!
Liefs Rhodé
————–
Geschreven door Liz:
Op woensdag 11 januari ging ik voor de normale 4 wekelijkse controle naar de verloskundige. Eenmaal daar aangekomen en bezig met de controle van de bloeddruk, keek de verloskundige niet zo blij. Een bloeddruk van 144/99. Urine inleveren en daar zaten eiwitten in, direct naar het ziekenhuis. Zwangerschapsvergiftiging. In het ziekenhuis werd er bloed geprikt en ik mocht naar boven voor een CTG van Zoey. Ik werd meteen opgenomen en de volgende dag met de ambulance naar Zwolle gebracht omdat ik nog maar op de termijn van 25+1 was. Donderdags opgenomen en maandag 16 januari heel onverwacht, net 5 minuten nadat mijn vader en beste vriendin binnen kwamen, besloten de artsen te gaan voor een spoedkeizersnede.
Daar was ze dan, mijn kleine Zoey, 700 gram. Wat een klein mensje, die zoveel zorgen met zich meebracht. De 2e dag kreeg Zoey een flinke infectie waardoor het van de beademing af komen niet lukte. Toen het gelukkig wat beter met haar ging en ze al 5 dagen aan de NIPPV-sprieten lag, is Zoey volledig ingestort. Longetjes waren samen gevallen, 3 artsen hebben geprobeerd om de tube weer in te brengen. De derde is het gelukt, toen weer goed lucht in de longen krijgen.. Reanimatie toegepast om alles goed rondgepompt te houden. Na een uur met haar bezig te zijn geweest, was ze er weer. Mijn kleine meisje die er bijna niet meer was. Na nog lang maar niet vooruit komen door de slechte staat van de longen, een hydrocortison kuur.. Weinig tot geen resultaat.. De lastige beslissing om toch ook maar dexamethason te starten, na een paar dagen, met weinig vooruitgang in de afname van het zuurstofbehoefte, toch maar proberen of het zonder beademing lukt. En ja hoor, wat heeft ze iedereen verbaasd!
Ondertussen ligt ze aan de CPAP, is ze 37 weken oud en 2500 gram! Een echte kleine vechter die aankomende week weer voor een grote uitdaging komt te staan.. Haar oogjes moeten gelaserd worden in Groningen. Wat een achtbaan, en wat een lange weg hebben wij nog te gaan. Maar wat kan ik als alleenstaande moeder, samen met hulp en liefde van mijn vader, (mijn moeder overleden), beste vriendin en familie, enorm van mijn meisje genieten!
Ik wil Earlybirds heel erg bedanken voor de mooie foto’s en deze prachtige herinnering!
Wat een prachtige foto’s.
Liz je doet het ontzettend goed als mama.
Je hebt al heel wat moeten doorstaan, onzekerheid, verdriet maar ook intens geluk en dat als alleenstaande mama. Respect.
Weet dat we altijd voor jullie klaar staan!
Dikke kus
Steph
Erg mooie foto’s , en wat een indrukwekkend verhaal ,en jij en het kleine meisje zijn gelukkig vechtertje , hoop dat alles goed komt en jullie weer naar huis kunnen .
gr irene
ik wil je alle sterkte wensen die je hier bij nodig bent , uit ervaring weet ik dat je daar bij de beste artsen en verpleegkundigen bent , al is het voor mij al 17 jaar geleden , je hebt een prachtig meisje ,
Lieve Liz,
Ik ken je niet persoonlijk, maar jouw verhaal raakt mij.
Gefeliciteerd met je prachtige dochter. Heel veel sterkte, geluk en gezondheid samen.
Groetjes, Ellen (ook moeder van te vroeg geboren kindje)
Hallo Liz,
Ik ken jou niet verhaal kwam via fb voorbij (kippenvel moment) Prachtig emotioneel verhaal ,heel dapper en knap hoe jij je hierdoor heen worstelt als alleenstaande moeder Zoëy zal trots op jou zijn en jou al haar liefde teruggeven.
Lieve groet en heel veel sterkte met je kleine sterke meid ❤️
Hoi Liz,
Wat een heftig, indrukwekkend verhaal zeg, een brok in mijn keel, maar wat een vechter is die kleine meid van je en wat een kanjer ben jij! Helaas zijn wij ook bekend met een slechte start van ons zoontje en is mijn moeder tijdens mijn zwangerschap overleden. Wat kun je je dan kwetsbaar en klein voelen hè? Ik snap heel goed wat je bedoeld als je over een achtbaan praat.. ga zo door en heb vertrouwen op een goeie afloop, dat hebben jullie dubbel en dwars verdient. En geniet van die kleine mooie momentjes samen. Heel veel sterkte toegewenst maar ook veel geluk en liefde❤
Wat een herkenbaar verhaal, hetzelfde geboorte gewicht, de hydro en de dexa. En net als wij vanuit Zwolle naar Groningen voor de ogen.
Wat knap dat ze al ‘borrelen’ kan! Hopelijk ben je snel weer terug in Zwolle en kunnen jullie vandaaruit dichter naar huis of naar geel/beneden. Het is een enorme vechter, en daarom moet jij ook door. Hoe moeilijk dat soms ook is, voor haar kan je meer dan je ooit dacht!
Hai Iris,
Hoe is het na de operatie bij jullie kindje verlopen? Zoey moet morgen en ik poep 7 kleuren, vandaag te horen gekregen dat het heel lastig kan gaan worden na de tijd, daarom benieuwd naar jou verhaal. Groetjes
Hoi liz,
Heel herkenbaar, onze zoon met 26 weken geboren en wb beademing hetzelfde traject als wat jij met je kleine meid doormaakt. Uiteindelijk dmv dexametason kuur er vanaf gekomen. En nu een gezonde vrolijke knul van 4 jaar, nooit last gehad van longetjes of mentale achterstand! Je bent al een heel eind met 37 weken en wat een geluk dat je zo’n vechtertje hebt! Hoop voor je dat ze rond de uitgerekende mee naar huis mag. En dar je samen met je meisje kan genieten van de rust zonder alle toeters en bellen.
Heel veel succes nog de komende weken.
Groetjes linda
Wat een indrukwekkend verhaal. 5 jaar geleden is onze 2e zoon ook geboren op 16 januari, ik had het Hellp-syndroom. Gelukkig was ik 37 weken zwanger en is de bevalling ingeleid, maar ondanks de lange termijn heeft hij ook een moeilijke start gehad, (3e zoon zelfde verhaal bijna als bij de 2e)
Onze 1e zoon is door vroeggeboorte, tgv Hellp-syndroom, helaas na 1 dag overleden.
Wat is jou meisje een bikkel, houd moed en ik wens je veel kracht toe en veel geluk!
Denk ook aan jezelf, een zwangerschapvergiftiging is een flinke aanslag op je lichaam en je brein.
16 januari…een prachtige datum, echt een datum voor bikkels!
Kop op! ????
Hallo Liz,
Wat een herkenbaar verhaal! Mijn meisje is met 27 weken geboren en heeft op de oogjes na zo ongeveer hetzelfde verhaal. Ook ik stond er vanaf het begin helemaal alleen voor (met familie en vrienden natuurlijk).
Maar hoe cliché ook het zijn vechtertjes! M’n kleine mop heeft gelukkig geen nare dingen overgehouden aan die immens zware periode. En ik hoop ook dat jij dat over een tijdje ook kan zeggen!
Heel veel sterkte nog de aankomende tijd en hopelijk snel naar huis!
Ik kwam ineens jullie mooie fotos tegen, Morris lag naast zoey op de NICU. Wat een heftig verhaal en wat veel respect voor jou, hopelijk gaat t nu goed met Zoey!