Wende & Abel

Door de fotograaf:

Op een ietwat onstuimige winterdag vertrok ik samen met twee setjes birdjes en Nicu’s naar het Slingeland ziekenhuis. Toen ik de kamer waar de tweeling zich bevond binnenliep, brak bij mij van binnen de zon door. Wat een prachtige kindjes en wat een cadeautje als je ze naast elkaar ziet slapen in hun veilige bedje. Zo schattig!

Nadat Wende en Abel uit hun bedje kwamen werd er gewogen en mochten broer en zus samen gezellig in bad. Heerlijk dobberen in de handen van papa en mama, net zolang tot ze bijna in slaap vielen. Maar dat was niet de bedoeling. Wende en Abel kregen hun voeding nog, papa gaf een flesje en mama gaf de borst. Er moest nog wel even een klein beetje voeding bij via de sonde.

Nadat de tweeling weer lekker in hun warme bedjes lagen vertelden papa en mama dat er nog een kindje was, Abel en Wende hebben nog een zusje. Het was een meisje met de prachtige naam Venna. Maar Venna is verdrietig genoeg, overleden in mama haar buik. Samen met papa zijn we even naar de gedenkboom geweest om haar naam, die daar onder de regenboog hangt, te fotograferen.

Toen ik naar huis reed brak de zon door… en er verscheen een regenboog! Ik heb de auto langs de kant gezet en een foto gemaakt en snel naar de ouders geappt.. Venna was er die dag toch een beetje bij. Heel bijzonder.

Ondertussen zijn Abel en Wende thuis waar ze fijn verder mogen groeien. Ik wens dit lieve gezin al het geluk voor nu en voor de toekomst.
Liefs,
Claudia de Graaf

————————-

Door de ouders:

Na een periode van opnieuw ruim 1 1/2 jaar medische molen, ontdekten we in april van dit jaar dat ik zwanger was! Zó blij waren we, dit derde kindje die ons gezin compleet zou maken was ontzettend gewenst. Tijdens de eerste echo met 7 weken wisten we niet goed meer of we nu blijdschap of angst moesten voelen. Er was namelijk niet 1, maar er waren 3 kloppende hartjes te zien! Meteen werd ons duidelijk dat dit geen ongecompliceerde zwangerschap zou worden. Een aantal weken later, inmiddels doorgestuurd van Doetinchem naar Nijmegen, werd duidelijk dat er dusdanig hoge risico’s konden ontstaat gedurende de zwangerschap, dat deze drieling voldragen en gezond op de wereld zetten eigenlijk geen optie was. Door de ligging van de kindjes, maar ook doordat de eeneiige meisjestweeling de placenta en vruchtzak deelde, én geen tussenschot had, was een navelstrengcoagulatie in Leiden, de beste optie om zo 2 van de 3 kindjes de meeste overlevingskans te geven, en het risico dat ze alle drie zouden komen te overlijden, te minderen. In onze ogen een beslissing die je als ouders niet hoort te maken over je kind, maar helaas hadden we geen andere keuze. Bij 16 weken zwangerschap is middels deze operatie onze dochter in de buik overleden. De resterende weken zwangerschap die nog volgden voelden gek en onwijs spannend, genieten was erg lastig deze periode. Gelukkig ging het goed en kwamen we de meest risicovolle weken goed door, elke week extra was weer meegenomen!

Met 34 weken zwangerschap voelde ik me s avonds niet helemaal lekker en had het idee dat ik iets ‘tussen mijn benen voelde’ Uitgaande van een blaasverzakking verzocht de verloskundige toch maar om even langs komen om te kijken wat er aan gedaan kon worden, ik moest immers nog een aantal weken 🙂 Eenmaal in het ziekenhuis bleek het niet de blaas, maar de vruchtzak te zijn die te zien was. De reactie van de verloskundige was toen: ‘ Je gaat vanavond bevallen’!

Voor ons was dit even omschakelen, maar als snel konden we er ons op instellen. Ons zoontje Abel is die avond via een natuurlijke bevalling ter wereld gekomen, dochter Wende werd door complicaties met een spoedkeizersnede gehaald. Ze deden het meteen onwijs goed, en hadden geen ademhalingsondersteuning nodig! Wel werden ze lekker in de couveuse gelegd en hebben nog twee weken in het ziekenhuis doorgebracht. Ook ons overleden dochtertje Venna werd via de keizersnede geboren. Een prachtig compleet mensje dat we nog even goed hebben mogen bewonderen voordat we afscheid van haar hebben genomen.

Inmiddels zijn we thuis, hebben we de kerst met ons zessen doorgebracht en zijn zelfs de sondes sinds 2 dagen verwijderd!

De shoot van Earlybirds met Claudia was fantastisch, voor ons een prachtige herinnering aan de mooie maar ook heftige periode in het ziekenhuis. Geweldig dat vrijwilligers zich hier voor inzetten, en onwijs waardevol voor de ouders van couveuse kinderen!

Dankbaar en gelukkig kijken we vol goede moed en heel veel zin de toekomst tegemoet!