Tom
Na 1,5 jaar gestopt te zijn met de pil, bleef een zwangerschap uit. Mijn cyclus was onregelmatig en spontaan zwanger worden bleek er niet in te zitten. Toch maar even alles laten controleren, dachten we. Al snel bleek dat mijn baarmoeder een afwijkende vorm had; uterus bicornis. Ook bleek PCOS een ander onderliggende oorzaak te zijn.
Vroeggeboortes, miskramen; al voor mijn zwangerschap werden we ervoor gewaarschuwd; mijn dubbele baarmoeder kon hier namelijk voor zorgen. Onze kinderwens was toch groter dan onze angst en we besloten ervoor te gaan. Na 1 stripje hormoontabletten bleek het dan toch zo te zijn; ik werd zwanger!
Vanaf het begin heb ik een hele fijne zwangerschap gehad waarbij steeds alle (extra) echo’s en controles er goed uit zagen en niets wees op bijzonderheden. Ik voelde me topfit en had geen last van kwaaltjes.
Dinsdag 17 september had ik wat bloedverlies in de ochtend. Ik had het wel vaker gehad, zonder krampen en op de controles was het dan steeds allemaal goed. Dit keer ook, dachten we. Toen we onderweg waren naar het ziekenhuis omdat ze het toch even wilden checken, waren wij aan het bedenken waar we zouden gaan eten die avond om ons 3-jarige huwelijk te vieren; “want de controle zal allemaal wel weer goed zijn”.
Op de echo was wederom niks geks te zien, maar bij het opmeten van de baarmoedermond bleek deze al verkort te zijn tot 1,5 cm. Ik moest blijven en de bedoeling was om de zwangerschap zo ver mogelijk te rekken om vroeggeboorte te voorkomen. Misschien mocht ik nog wel naar huis, maar dan met volledige bedrust. Ineens startte mijn verlof een week eerder!
‘s avonds ging het toch wat rommelen in mijn buik en nadat ze mij aan de CTG hadden gelegd bleek dat er al weeën actief waren. Ik heb 2x tabletten gehad om het tegen te gaan én alvast een spuit voor de longrijping mocht het toch ineens doorzetten. Dat laatste bleek het geval te zijn; onze kleine man wilde eruit! De weeënremmers deden niks en we werden overgebracht naar de kraamsuite. De baby kwam eraan!
Zonder dat ik er zelf erg in had rolde ik de bevalling in. Ik bleef heel relaxt en zat al direct in mijn eigen bubbel. Spotify lijstje op; lekker een warm bad in en wegpuffen die weeën! Hoe ik vooraf hoopte dat ik de weeën zou beleven, zo bleek het ook te gaan; heel relaxt! Toen het signaal van de CTG steeds wegviel omdat ik in bad zat en deze toch wel erg belangrijk was, moest ik mijn overige weeën opvangen op bed. De rug-
en beenweeën werden intenser en om het laatste stuk goed in te gaan koos ik voor pijnbestrijding dmv het Remifentanil pompje. Hierdoor keerde de rust weer terug en werd ik weer volledig ‘zen’.
Ondertussen bleef de hartslag van de baby dippen en werd het steeds duidelijker; de geboorte mocht niet lang meer duren! Het gevoel van persweeën kreeg ik niet, ook niet na de weeënopwekkers.
De gynaecoloog en kinderarts kwamen erbij en er werd gekozen om een handje te helpen door een knip te zetten en het kindje te halen met een vacuümpomp om een spoedkeizersnede te voorkomen. Het bleek namelijk dat de placenta gedeeltelijk aan het loslaten was waardoor er gevaar op de loer lag voor de baby.
Onze zoon Tom kwam op woensdag 18 september om 13:45 uur met precies 33 weken zwangerschap gelukkig gezond ter wereld met 46 cm en 1950 gram.
Omdat hij wel vroeg was, werden we overgeplaatst naar de kinderafdeling van het van Weel-Bethesda Ziekenhuis waar we moesten blijven tot Tom zelfstandig zou kunnen ademen, hij zichzelf op temperatuur kon houden en hij zijn voeding zonder behulp van sonde binnen kon krijgen. Hij deed het vanaf het begin ontzettend goed en op 14 oktober mochten we dan ook met 36+5 dagen het ziekenhuis verlaten en konden we onze kraamtijd thuis voortzetten.
Als we terugkijken op de gehele periode, hebben we vanaf het begin geluk gehad met hoe het steeds verlopen is. We beseffen ons maar al te goed dat dit niet vanzelfsprekend is en het heel anders had kunnen aflopen. Onze zoon doet het gelukkig vanaf het begin al super goed en we genieten elke dag van hem!
Bedankt Stichting Early Birds en bedankt Iris van Puurgeluk Fotografie, dat deze bijzondere periode vastgelegd kon worden!
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!