Sofie

Op Valentijnsdag was ik bij Annefleur, Chris en Sofie in het St. Jansdal in Harderwijk. Wat kom ik daar toch graag! Het is zo fijn om met het gezin prachtige foto’s te maken in alle rust op een eigen kamer. Ouders voelen zich op hun gemak en vertrouwd.

Elke reportage is bijzonder. Zo ook de reportage van Sofie. Wat een dapper klein meisje (geboren met 31w) en al vaker verhuisd dan de meeste van ons in hun hele leven. Ze begon in het AMC, ging daarna naar het Flevoziekenhuis, vervolgens St. Jansdal. Daar ging het even heel goed. Toch werd ze met spoed naar Zwolle vervoerd. Sofie dipte en had te veel ademstops. Zoveel zorgen en onzekerheid. Femke, de vriendin van mama hield mij van alle stapjes op de hoogte. Wat is het toch fijn, wanneer je terug kan vallen op liefdevolle mensen om je heen! Na een weekje kwam Sofie terug in Harderwijk en konden we die liefdevolle reportage maken op Valentijnsdag. Wat fijn was dat! Zoveel mooie en waardevolle momenten. Sofie heeft een grote broer, Jesse*. Wat waakt die over haar! Ruimte voor een traan en een lach. In de prachtige hanger die mama draagt is Jesse* altijd dichtbij.

De dag voor de reportage was Sofie klaar met haar sonde. Dus haalde ze hem zelf maar weg en hoefde deze niet weer geplaatst te worden. Dat de eerste periode zwaar is geweest, is nog te zien. Gelukkig lijkt dat achter jullie te liggen en durven ook papa en mama voorzichtig vooruit te kijken. Hoe fijn en goed de zorg ook, wat zou dat fijn zijn ‘niet meer leven op het ritme van het ziekenhuis’. En inmiddels hoeft dat ook niet meer en vinden jullie je eigen ritme thuis! Een week na de reportage mocht Sofie mee naar huis. Heerlijk slapen in je eigen bedje!

Lieve Annefleur en Chris, alle geluk gewenst!

Liefs
Rolinka