Saar

Op woensdagmorgen heb ik bij de lift van het moeder en kind centrum in het Elisabeth ziekenhuis in Tilburg afgesproken met de ouders van Saar. Een trotse vader komt mij ophalen.

Door het loslaten van de placenta is de moeder van Saar met spoed opgenomen in het ziekenhuis in Utrecht. Er wordt meteen een prik toegediend voor de longrijping. Helaas heeft de prik nog geen 24 uur kunnen inwerken, want al gauw wordt Saar met een keizersnede geboren. Nog maar 30 weekjes jong en net 1 kilo zwaar.

De eerste week wordt Saar goed verzorgd in Utrecht. Ze is nog zo klein dat haar oortjes nog een beetje vast zitten aan haar hoofdje. Vader vertelt vol trots dat het zo mooi is om te zien dat de groei buiten de buik verder gaat en de oortjes ondertussen gevuld zijn met kraakbeen. En na een week gaat het zo goed dat ze mag verhuizen naar het Elisabeth ziekenhuis in Tilburg. Fijn dichter bij huis.

Saar groeit met de dag, vanaf dag twee laat ze iedereen al zien hoe sterk ze is en tilt zonder pardon haar hoofdje al op. Nu na 4 weken tilt ze haar hoofdje steeds langer op en kijkt ze zelfs al in het rond. Ook begint ze nu met wat zoekbewegingen en een beetje te sabbelen op haar handjes. De eerste tekenen op weg naar een flesje.

Groei maar goed lieve Saar, zodat je gauw lekker naar huis kan samen met je lieve trotse ouders!

Liefs Irene