Rosalie

“Ik stuur je in naar het ziekenhuis want ik verdenk je van een blaasontsteking die opgetrokken is, daar kun je heel veel harde buiken van krijgen”.
Maar dat we een week later ons kleine meisje in onze armen zouden hebben, hadden we helemaal niet verwacht.

Onze Rosalie met 34 weken en 1 dag geboren. In die week in het ziekenhuis werd al snel duidelijk dat er geen sprake was van een blaasontsteking maar een (dreigende) vroeggeboorte. We werden ontzettend goed begeleid en voorgelicht op de komst van een prematuur. Alles is ineens anders dan je had verwacht. Je kleine meisje mag niet mee naar huis, mag ook niet bij je op de kamer maar moet in een warmtebedje op de couveuseafdeling aan de monitor. De buidel- voedings- en verzorgingsmomenten waren de enige momenten van contact.

Wij zijn ontzettend blij met de foto’s van Stichting Earlybirds. Toen de foto’s gemaakt werden, heerste er een heerlijke ontspannen sfeer. We konden gewoon onszelf zijn en genieten van de zorg voor onze kleine meid. Dat er zulke mooie foto’s zijn genomen is ons heel dierbaar. Het is een dierbare herinnering aan deze toch wel moeilijke en zware tijd. Ondanks dat we niet als gezinnetje thuis zijn en genieten, genieten we van deze momenten in het ziekenhuis als gezin. Al kijken we wel uit naar het moment dat we haar lekker mee mogen nemen.

Momenteel verblijven mama en Rosalie al 3 weken in het ziekenhuis. Er is nog geen zicht op de dag dat Rosalie naar huis mag. Haar ademhalingscentrum is nog niet rijp genoeg waardoor ze soms vergeet door te ademen. Verder gaat het wel heel goed met haar. Ze drinkt alle voedingen aan de borst, groeit goed en houdt zichzelf op temperatuur. Nu nog dat ene criterium om naar huis te kunnen en mogen.

Sanne de Ruiter
mama van Rosalie