Rinske

Ons kleine wondertje: je was een niet meer verwacht gelukje. Helaas werd onze roze wolk vrijwel direct vervaagd door bloedingen en onzekerheid. Toch bleef je doorvechten en overwon je alle spannende situaties, ook toen mama met 26 weken 4 dagen in het Radboud opgenomen werd met wederom een bloeding en daarna ook flinke weeën.

Vanaf dat moment hebben we samen gevochten voor iedere dag verlenging, want iedere dag was een dag extra groei- en rijpingstijd voor jou. Slopende minuten werden uren, vele uren werden dagen en vele dagen werden uiteindelijk ruim 7 weken die mama liggend op haar kamer in het Radboud heeft doorgebracht.

Week 34 brak aan: het moment waarop jouw kansen steeds beter waren en het voor mama steeds risicovoller werd. En daar was plotseling de lang verwachte, maar gevreesde heftige bloeding. De OK werd gereed gemaakt, de gespecialiseerde gynaecologen en radiologen werden opgepiept en zelfs bij de kapper weggeplukt. Jij werd na je geboorte gelijk naar papa gebracht en wat deed je het al goed: je kon al helemaal zelfstandig ademen!

Mama kon jou pas 24 uur later zien nadat ze bijgekomen was van de 5 uur durende operatie. En ook toen deed je het gelijk fantastisch: buidelen vond je maar suf, drinken wilde je en daar vond je vanuit het niets, in éénwelgemikte hoofdbeweging, de bron en de heerlijke melk.

Helaas ging het ademen achteruit en was er achtereenvolgens een lowflow, een cpap en twee keer over een klaplong. Maar daarna ging de weg omhoog en vond je het uiteindelijk in het streekziekenhuis welletjes: je trok die dag 3x de sonde eruit, waarmee je de verpleegkundige overtuigde: je mocht laten zien dat je het drinken helemaal zelf kon. Weer verbaasde je ons: het lukte je om alle voedingen zelf bij mama te drinken en daarom mocht je zelfs al met 36 weken en 6 dagen het ziekenhuis verlaten.

Rinske, je bent een doorzettertje, een vechtertje en ons grote geluk! We hopen nog lang van je te mogen genieten en hopen dat je nog vele mensen positief mag blijven verrassen!

Bij deze nogmaals een bedankje aan alle mensen die zich vol overgave inzetten en goede zorg mogelijk maken; in het bijzonder van het UMC Radboud en het SKB Winterswijk.

**********

De fotograaf:

Wanneer Marieke iets over de helft van haar zwangerschap is zit ik even in de klas bij haar zoontje, mijn jongste zoon en hij zijn namelijk klasgenootjes. Jarne begint mij te vertellen over mama, de baby en de bloedingen. Het houdt hem bezig en hij verteld mij ook dat wanneer het niet stopt of weer terug komt, mama naar Nijmegen moet. Heftig, dat is wat er vooral in mij op komt. De periode erna vraag ik hem af en toe hoe het met mama en de baby gaat, hij weet het goed en verteld dat mama in Nijmegen ligt.

Dan krijg ik via Earlybirds de aanmelding binnen, Rinske is geboren en wanneer ze naar Winterswijk mogen willen ze graag daar een reportage. We plannen een datum en als ik aankom zit Jarne al te wachten op de gang, samen met opa en oma.

Rinske ligt al fijn aan de borst te drinken, ik begin vrijwel direct met foto’s maken. En ondanks dat haar grote broer niet perse op de foto wil proberen we hem er natuurlijk toch even bij op te krijgen. Een gezinsfoto maken zodat ik onze zoon kan laten zien dat Jarne een zusje heeft, lijkt ook te werken.

En ik krijg te horen dat de afspraak net op tijd gemaakt is, want Rinske mag naar huis! Sneller als verwacht, spannend maar ook heel erg fijn na zo veel weken! Lieve familie, heel veel geluk en gezondheid gewenst voor jullie, en ik heb het geluk dat ik jullie nog wel wat vaker ga zien op het schoolplein.

Lieve groet,
Rayke Knippers