Puck
Ja! Eindelijk weer een aanvraag voor de Stichting Earlybirds, door de vakantie en een reportage die niet door ging omdat het kindje al naar huis mocht, was ik al even niet op pad geweest. Het is altijd zo mooi om ouders blij te maken met mooie foto’s van deze hectische periode dat mijn hart altijd een sprongetje maakt als de planner contact met me opneemt.
Deze keer mocht ik naar Bergen op Zoom naar het Bravis Moeder en Kind Centrum. Ongeveer een week geleden werd Puck hier geboren na net iets meer dan 32 weken zwangerschap, onverwacht en best heftig voor de ouders. Je bent nog aan het werk en dan begint je bevalling ineens. Gelukkig gaat het erg goed met Puck, ze drinkt al best goed aan haar flesjes en heeft de sonde nog maar weinig nodig. Ze groeit goed door dus hopelijk komt er snel de dag dat ze met papa en mama mee naar huis mag.
Lieve Lieke en Michael, het was erg fijn om jullie te ontmoeten. Veel geluk met elkaar!
—————–
Van de ouders:
Dinsdag 1 augustus, een dag om nooit te vergeten. Ik werd wakker om half 8 met plots veel pijn in mijn buik, iets dat ik nog niet eerder had gevoeld. Het kan nog geen wee zijn, toch? Een beetje ongerust ben ik samen met mijn moeder naar de verloskundige gegaan voor controle. Ik moest naar het ziekenhuis.
Eenmaal daar aangekomen, ging het in sneltreinvaart. Ze wilden de weeën nog remmen, maar daar was het al te laat voor. Onze kleine wilde eruit. Ik had al 3 centimeter ontsluiting en kort daarna al 9! Ineens kon ik gaan persen. Gelukkig geraakte mijn vriend Michael nog op tijd van zijn werk bij mij, want niet veel later was ze daar: onze Puck.
De geboorte van ons kindje hadden we ons natuurlijk heel anders voorgesteld. In plaats van in onze armen, lag ons kleintje in de couveuse. Met voeding via een sonde en een monitor die haar hartje en ademhaling registreerde. Gelukkig waren haar longetjes al sterk genoeg en kon ze zelfstandig ademen.
Na een paar dagen mocht ze vanuit de couveuse naar een warmtebedje. Ze deed het al supergoed! We waren even vergeten dat onze Puck 7 weken te vroeg was geboren, zo goed deed ze het. Tot haar huidje geel begon te kleuren. Ze moest weer terug in haar couveuse en onder een blauwe lamp. Bam, terug naar de realiteit. Dit was even minder leuk. Ze had die nacht een hele hoge hartslag en had het duidelijk niet zo gemakkelijk. Ook ik zat er na deze nacht even doorheen en ik kon niet anders dan hopen dat het goed zou komen.
Gelukkig ging het snel beter met ons meisje. Al snel mocht ze weer uit de couveuse. Het gaat nu elke dag een beetje beter; ze groeit goed en drinkt steeds meer zelfstandig. Op de afdeling staan ze versteld en de kinderarts kan alleen maar goed nieuws brengen! Ze mag nu bijna van de monitor af. Hopelijk mag de sonde er ook bijna uit. Dan nog verder aansterken, zodat we haar eindelijk mee naar huis mogen nemen!
In het ziekenhuis, zagen we de flyer van stichting Earlybirds. Het leek ons een heel mooi idee om foto’s te laten maken van deze periode. Ook al is het niet altijd even gemakkelijk, het blijft een heel bijzonder moment in ons leven. En een mooie herinnering voor later. Heel erg bedankt!
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!