Nora

Na veel verhuizingen zijn Nora en haar ouders eindelijk dichterbij huis. Hun reis begon in Veldhoven, omdat er dichterbij geen plek was. Daarna werd Nora met 30 weken en 2 dagen geboren in het Radboud. Daar deed ze het gelukkig goed en mocht ze naar het Rijnstate en vervolgens naar het Slingeland in Doetinchem.
Maar Nora laat haar papa en mama en de verpleegkundige staf in de week voordat ik kom vreselijk schrikken. Haar hartslag gaat omhoog, echt heel erg omhoog, een SVT (staat voor supraventriculaire tachycardie) noemen ze het, een term waar ik nog nooit van heb gehoord. Na verschillende pogingen tot een infuus wordt er een klein plekje op haar hoofd geschoren en krijgt ze daar een infuusje. De medicijnen slaan aan en haar hartslag gaat weer naar normaal. Dit is iets wat kan gebeuren bij prematuren, maar het drukt je wel weer even met de neus op de feiten hoe kwetsbaar alles nog is. Ouders hebben een paar dagen nodig om weer bij te komen, ze vinden steun bij iemand van care4neo en andere ouders. Zij weten hoe het voelt, wat ze doormaken aan emoties en gevoelens.
Nora is nog best moe van alle commotie van de afgelopen dagen, het badje vindt ze fijn, maar veel puf voor de fles is er daarna niet meer. Het rompertje gaat uit, zodat ze lekker huid op huid bij mama kan buidelen. Lieve, mooie Nora, ik hoop dat jouw hartje mooi in de maat blijft kloppen, dat je gauw van alle snoertjes af mag en dan fijn met papa en mama naar huis kan.