Noor

Vrijdagmorgen 31 januari stap ik het Gelre Ziekenhuis in Apeldoorn binnen. Vandaag mag ik Noor, haar papa en mama en zus Tess op de foto zetten. Net klaar met handen wassen, zie ik mama Caroline en Tess aankomen. Tess, een prachtig meisje met mooie krulletjes, brengt ons als een echte grote zus naar Noor toe.

Al snel pak ik de camera uit de tas want het ene genietmoment na het andere dient zich aan. Ondertussen vertellen Caroline en trotse papa Jermaine het verhaal omtrent de zwangerschap en onverwachtse geboorte van Noor.

Caroline was al onder controle bij de gynaecoloog omdat bij Tess de placenta los liet. Met 26 weken werd er een groei echo gemaakt en de waardes leken achter te blijven. Na 2 dagen volgde er een controle in het WKZ in Utrecht met de bedoeling er 1 dag te blijven. Dat werden er wat meer: 5 ½ week…

Er bleek sprake van een zwangerschapsvergiftiging en de doorbloeding van de navelstreng was minimaal. Op maandag 16 december, na 4 uur aan de CTG te hebben gelegen, bleek het iets minder te gaan met de baby maar nog goed genoeg om veilig in de buik te blijven. Op de zaterdag erna was het CTG niet goed meer en moest mam nuchter blijven want er was een kans dat de baby die dag geboren zou worden.

Papa zou nog even naar Amsterdam gaan om een fiets te kopen voor Tess maar besloot toch eerst een tussenstop te maken in Utrecht. En dat was maar goed ook! Opa en oma hebben Tess opgehaald en naar familie in Utrecht gebracht want alles ging ineens heel snel.

Mama kreeg een ruggenprik, vorige bevalling moest helaas onder een volledige narcose, en de keizersnede werd gedaan. Noor kwam uiteindelijk op 21 december met 31 weken ter wereld en een geboortegewicht van slechts 920 gram. Ze moest direct huilen; een opluchting voor papa en mama!

Mama was nog erg onder de indruk van de heftigheid van de geboorte en van alles wat er die laatste weken gebeurt was, dat ze vooral rust wilde. Noor lag eerst nog aan de CPAP en later aan de optiflow maar alles ging eigenlijk zo goed dat ze met 35 weken in de ambulance naar het Gelre in Apeldoorn mocht. Nog niet thuis maar wel lekker in de buurt van huis!

Nu is Noor 36 weken en ze doet het erg goed. Af en toe zakt de hartslag nog weg (een brady) en afgelopen week, Noor is nu 38 weken, kreeg ze nog een bloedtransfusie maar hopelijk mag ze snel naar huis!

Lieve Noor, Tess, Caroline en Jermaine; ik wens jullie een mooie toekomst vol liefde en gezondheid toe en dat jullie prachtige meiden maar onbezorgd groot mogen worden!

Anneke Hilligehekken