Noa & Liz

Wat was ik moe ! Normaal heb ik veel energie, nu viel ik al een paar keer na het werk in slaap op de bank. Toen mijn borsten gevoelig werden en mijn menstruatie uitbleef wisten we genoeg, Ik ben zwanger!

Nadat wij ‘s-avonds een zwangerschapstest hadden gedaan, heb ik de volgende dag de verloskundige gebeld. We maakten een afspraak voor 3 weken later. Wat duurden die weken lang! Klopt het hartje? Is alles goed? Die antwoorden kwamen 3 april dan eindelijk. Toen ik mijn eerste echo kreeg was de verloskundige even stil. Ik vroeg of alles goed was en of het hartje klopte. “Ja en ik zie er niet 1 maar zelfs 2” zei ze. Wow, wat bijzonder!Niemand bij ons in de familie heeft een tweeling. Wat leuk! Maar ook eng en erg spannend allemaal.

Bij 13 weken en 5 dagen hadden we een pretecho voor de geslachtsbepaling. We waren enorm verrast .. 2 meisjes! Met allebei een eigen placenta en een eigen vruchtzak. Dus tot de geboorte is het nog spannend of ze 1- of 2eiig zijn.

De afspraken die volgden waren bij de gynaecoloog en de echoscopiste. Alles zag er elke keer goed uit tot de 20 weken echo. 1 van de 2 meisjes had misschien klompvoetjes. We werden doorverwezen voor een GUO in Rotterdam , ook hier was de stand van de voetjes niet duidelijk te zien. We maakten een afspraak met de orthopeed en werden geïnformeerd over de behandeling. Verder had ik een fijne zwangerschap.

Ik was 33 weken en 3 dagen zwanger toen thuis mijn weeën begonnen. Ik moest langskomen want ze dachten aan een blaasontsteking. Ik kreeg een CTG scan. Voor de zekerheid werd ik toch even onderzocht. Ik had al 1 cm ontsluiting. Ook mijn vliezen waren inmiddels gebroken. Ik werd opgenomen in het Moeder Kind Centrum en kreeg een infuus met weeënremmers. Ook had ik longrijpers gekregen. We hoopten de 34 weken te halen en dat is gelukt. 1 dag voor papa zijn veertigste verjaardag, op 1 oktober werden Noa en Liz geboren. 2 gezonde meisjes, helemaal in orde allebei, ook de klompvoetjes bleken gewoon flexibele voetjes te zijn, wat een rijkdom! We waren meteen verliefd. Zelf moest ik even herstellen want mijn moederkoek wilde niet loslaten. Ook kreeg ik een bloedtransfusie ivm veel bloedverlies.

De meisjes deden het al gelijk supergoed. Noa mocht zelfs na 2 dagen al uit de couveuse en een paar dagen later volgde haar zusje Liz. Wel hadden ze allebei nog sondevoeding want de flesjes leegdrinken kostte soms nog veel energie. Toen de sondevoeding bij Noa stopte duurde het ook bij Liz niet lang meer en toen kregen we geweldig nieuws.. We mochten naar huis ! En wat is het fijn om thuis te zijn. De meisjes doen het supergoed ! Papa en mama zijn enorm trots!

————————–

Van de fotografe:

Lieve Liz en Noa, wat was het leuk om jullie te mogen fotograferen, ondertussen zijn jullie lekker thuis bij jullie papa en mama, geniet van en met elkaar en ik wens jullie alle geluk van de hele wereld toe.

Liefs Luzanne