Meez & Oona

Op 08-08-2017 zijn wij met 32 weken en 6 dagen trotse ouders geworden van onze zoon Meez en onze dochter Oona.

Vanaf week 28 was het al duidelijk dat het niet heel lang meer zou gaan duren voordat we onze kleine wonders mochten gaan bewonderen. We zijn met week 28 opgenomen in het MMC in Veldhoven met mogelijke vroeggeboorte. Daar zijn tot twee keer toe weeënremmers en longrijping ingezet en werd er tot op de dag van week 32 gezegd: “elk uur, elke dag in mama’s buik is er eentje”.

Zo werden we ontslagen en hebben we nog een paar dagen thuis van jullie in mama’s buik mogen genieten.
Op maandag middag/avond werd alles een beetje onrustig en na een heerlijk ontspannen douche braken mama’s vliezen. Een kwartiertje later waren we in het ziekenhuis (JBZ) en onderweg daar naartoe werden de weeën al heel snel steeds heftiger.

Eenmaal in het ziekenhuis het gebruikelijke ritueeltje met CTG  en wat onderzoekjes en een vragenrondje. Al snel werd duidelijk dat de bevalling zeker zou doorzetten en werd er besloten Meez en Oona te gaan halen middels een keizersnede. Dit omdat Oona al weken in stuit lag en Meez nog prinsheerlijk in hoofdligging, nog lang niet van plan om eruit te komen.

Een aantal uren later waren ze daar dan en mochten we al snel knuffelen met onze twee kleine kanjers. Meez (44 cm, 1995 gram) heeft een moeilijke start en lag al snel aan de high flow met een flinke ondersteuning. Daarbij (ik denk de gebruikelijke) sonde en neo-A infuus. Oona (41 cm, 1690 gram) had een vliegende start. Zij heeft alleen een sonde en een infuus met neo-A.

Nu zijn we 2 weken verder en doen Oona en ook Meez het supergoed. En is er zelfs al spraken van ontslag eind volgende week.

Via een newborn fotograaf die we via Facebook hebben leren kennen werden we gewezen op  Stichting Earlybirds, wat een geweldige stichting en wat een lieve, aardige fotograaf is Marcella Tenlima.

Marcella, namens Meez, Oona en ons: bedankt voor de fijne ochtend en het maken van prachtige foto’s!

Groetjes Duane, Linda, Meez & Oona