Marilou
Lieve Marilou,
Wanneer ik je kom bezoeken ben jij ongeveer 34 weekjes, of beter gezegd, 7 weekjes jong, en wat een weg heb jij al moeten afleggen in je jonge leventje: afscheid moeten nemen van je broertje Gust, heel wat weekjes te vroeg op deze wereld moeten komen, een paar dagjes na je geboorte al een operatie moeten ondergaan, en bovenal ook je mama die hard moe(s)t vechten voor haar eigen gezondheid.
Wat heb je samen met je mama, je oma en (het mag gezegd:) schat van een verpleger genoten van deze reportage: je werd gewogen (wauw al een goede 1kg500), je werd gewassen in de couveuse, je stoma werd verzorgd, je kreeg mooie kleertjes aan en je mocht zelfs even uit de couveuse om een paar gezellige mama-dochter fotootjes te maken. Wat ben je mooi en sterk, lieve Marilou!
Ik hoop dat jullie samen snel aansterken, jij en je mama, zodat jullie binnenkort samen met je papa heerlijk thuis mogen genieten van elkaar!
Ik zag al wel wat Earlybirdjes voor mijn lens passeren, maar je hebt samen met je mama een grote indruk op mij nagelaten. May your dreams be as sweet as you are…
Liefs,
Natasja.
*******************
De ouders:
Lang hadden we er op gewacht. Zwanger worden was voor mij geen evidentie doordat ik nierpatiënt ben en al 2 maal een niertransplantatie onderging. Toen was het eindelijk zover. Zwanger! Al duurde ons geluk niet lang. 2 weken later had ik een miskraam.
Enkele maanden later wist ik zeker dat ik weer zwanger was. De gynaecoloog bevestigde dit ook! Eindelijk genieten! Maar door mijn miskraam zat de schrik er ferm in dat ook deze zwangerschap mis zou gaan. Toen ik enkele weken later ook bloedingen kreeg sloeg de angst ons naar de keel. Op controle bleek echter dat we niet 1 maar 2 kindjes verwachten. Ergens hadden we dit verwacht, mijn vriend is namelijk ook een tweeling, dit zou de 5e generatie op rij tweelingen zijn in de familie, maar toch schiet er van alles door je hoofd.
Bij 14 weken voelde ik de kindjes voor het eerst schoppen. En bij 16 weken wisten we dat we een meisje en een jongen verwachten. We waren zo blij. Voor ons was dit misschien de enige kans om 2 kindjes te hebben. Ik maakte al voor de 16 weken alles in orde voor het geboortekaartje en de doopsuiker. Iedereen verklaarde me voor gek. Gelukkig dat ik dit gedaan heb, want vanaf 20 weken ging het bergaf. Het jongetje, Gust, groeide niet goed en maakte mij en zijn zus ziek. Op 22,5 week werd besloten dat het beter zou zijn om afscheid te nemen van hem om zijn zus een kans te geven.
Bij 26 weken en 6 dagen kwam ook Marilou ter wereld met een keizersnede. Ze bleek direct een vechtertje te zijn. Met haar 700 gram was ze zo mini maar ze had een willetje. Door darmproblemen had ze een valse start maar na een darmoperatie en het aanleggen van een stoma kregen haar longen de kans om te groeien. Nu 8 weken later doet ze het goed. Ze heeft nog wel wat ondersteuning nodig. Maar het is een echte prinses met een engeltje op haar schouder.
Zo prachtig omschreven… het is meer dan een verhaal hoe alles verlopen is… ook de moed en de kracht is ongelooflijk… het verdriet en de pijn dat jullie doorstaan hebben.. heb er bewondering voor..
Ben er stil van geworden bijna geen woorden voor… wens ik jullie het allerbeste toe…
De engel.boven haar draag zorg voor jullie
Ps gust is een stertje dat boven haar zus zal schitteren en waken…
We wensen jullie veel geluk verder voor de toekomst van jullie gezin.
TOM EN GRIET
jullie hebben een zeer grote tegenslag te verwekken gehad,
nu terugvechten ,met een lief dochtertje er bij
mama op de goede weg en alles kom goed,straks aardbeien van de papa die zo lekker zijn en de kleine meid zal al
vele rap groot zijn;verwen haar maar,
vele groetjes frans christelle
Ik ken griet nu al 20 jaar en is altijd een sterke geweest marilou je zal het even goed doen als je ma veel succes
Beste mensen,
Jullie verhaal heeft ons diep getroffen!
we kennen jullie niet persoonlijk maar alle bewoners van “Huize Kinderrijk” eten al jaren van jullie heerlijke aardbeien…en zeer lekkere fruitsap vloeit hier ook rijkelijk.
We leven met jullie mee en sturen veel positieve energie naar Marilou en haar ouders…fotografie is al jaren mijn hobby zie facebook Kaat Catharina De Conynck, waar dagelijks foto’s opgezet worden van onze 7 kleinkinderen en hun leven hier in “huize Kinderrijk” steeds bereid om Marielou te fotograferen …de Earlybirdjes ga ik alvast maken… sterkte!