Manuel

Dinsdagochtend 9 februari mocht ik Manuel fotograferen in het Meander ziekenhuis Amersfoort. Ik sprak met de ouders af in de hal van het ziekenhuis. Toen we bij Manuel aankwamen was de zuster net de voedingssonde bij hem aan het verwijderen. Manuel mocht het zonder proberen want hij mag de volgende dag waarschijnlijk naar huis. Wat een goed nieuws, en ook een emotioneel moment. Papa en mama kunnen voor het eerst het mooie neusje van Manuel bewonderen zonder plakkers en slangetje, toch papa’s neus wordt er gezegd 🙂

Terwijl er een flesje wordt warm gemaakt vertelt Kirsten hun verhaal; over een moeilijke periode, dat Robbert zijn moeder nog maar net verloren heeft na een strijd tegen die vreselijke ziekte. Dat Kirsten zich al een tijdje helemaal niet lekker voelde maar dacht dat dat door de emoties en stress kwam. Totdat ze echt het gevoel hadden dat er iets niet goed zat en Kirsten onderzocht werd nadat er een hele hoge bloeddruk werd gemeten. Kirsten had zwangerschapsvergiftiging, HELLP-syndroom, en moest in het ziekenhuis blijven. Omdat de situatie alleen maar slechter werd werd er besloten Manuel te halen door middel van een keizersnede met 34 weken. Wat zo bijzonder was is dat het geboortegewicht van Manuel, de geboortedatum van zijn overleden oma is… dat kan geen toeval zijn. Het ging helaas niet meteen goed met Manuel en er werd besloten hem te verhuizen naar de IC van het WKZ. Gelukkig ging het daar snel beter met hem en maakte hij enorme sprongen vooruit waardoor hij weer naar Amersfoort mocht, dichter bij huis.

Ondertussen is het flesje warm en mag Manuel deze heerlijk opdrinken bij papa, dit is nog best hard werken en heel vermoeiend, maar na een schone broek en daarna bij mama drinkt Manuel hem helemaal leeg. Wat een knappe jongen, en fotogeniek is hij ook, ik ontvang een lachje en zelfs een kusje, zie foto 🙂
En de volgende dag mocht Manuel inderdaad naar huis!

Lieve Kirsten en Robbert, jullie zaten echt in een emotionele achtbaan. Ik hoop dat jullie nu wat rust vinden nu jullie samen thuis zijn. Probeer alles een plekje te geven voor zover dat kan. Kirsten sterkte met je herstel, luister naar je lichaam. En vooral, geniet samen van jullie mooie mannetje! Ik vond het bijzonder om jullie te ontmoeten, jullie zijn een lief stel en mooi gezinnetje!

Liefs, Nancy