Lucas

Op 26 Januari ga ik onderweg voor mijn eerste EB shoot van 2020. Ik mag vandaag voor Lucas en zijn ouders een bijzondere herinnering vastleggen. Dit mannetje kon niet wachten totdat het nieuwe jaar begonnen was. Hij kwam namelijk al voor de kerstdagen na slechts 28 weekjes zwangerschap ter wereld.

Moeders verhaal hierover;

“ 21 december Om een uur of 20.00 begon het te rommelen in mijn buik en om 22.30 toch de verloskundige gebeld en die kwam gelijk. Bleek ik al 1 cm ontsluiting te hebben! Zij heeft de ambulance gebeld en we moesten vol gas naar Nijmegen. Daar aangekomen hebben ze me een paar keer weeënremmers gegeven maar dat leek niet te helpen, sterker nog, het werd alleen maar heftiger. Op 22 december 2019 om 07.27 is Lucas geboren. Gelijk naar de kinderarts gegaan, wel ademde onze ventje gelijk zélf.. en toen begon onze rollercoaster”

Ik heb afgesproken om de ouders in de familiekamer te ontmoeten. Er heerst een kalme rust in het ziekenhuis, alle lichten zijn nog gedimd, geen rondrijdende bedden, geen mensen in witte jassen over de lange ziekenhuisgangen of enig andere noemenswaardige bedrijvigheid. Kortom, het is een echte zondagochtend. Ook in de familiekamer van neonatologie Rijnstate Arnhem heerst rust, ik tref daar twee super trotse ouders aan, ik geef daar alvast het birdje en de nicu. Moeder; “oh wat mooi, echt prachtig, de kleur is precies goed, we wilde er zo graag eentje, het hoort er echt bij als je een prematuurtje krijgt”.

Opeens schrikt moeder een beetje op en zegt; “ we moeten nu wel echt naar Lucas toe gaan, anders komen we niet goed uit met zijn drinkschema”. O ja, de tijd, een schema, je zou het bijna vergeten deze kalme ochtend. Met z’n drietjes lopen we richting de zaal waar het vol ligt met kindjes in couveuses. Recht voor ons ligt kleine Lucas heerlijk te slapen, ook hij slaapt uit deze zondagochtend. De verpleging heeft hem zelfs extra laten liggen, zodat hij extra uitgerust is voor de fotoshoot.

Het wordt een fijne shoot. De eerste familiefoto (op heel veel selfies na 😉 ) is een feit. Hopelijk heb ik een fijne herinnering voor later kunnen vast leggen. Want ondanks dat het natuurlijk niet is wat je wilt, een prematuur krijgen, blijft het toch ook een bijzondere tijd en mede door de foto’s kunnen jullie er straks op terug kijken. Want het is een cliché, maar oh zo waar, de tijd met een kind gaat opeens zoveel sneller. Ook de zondagen 😉

Groei maar goed door lieve Lucas.
Groetjes Sjoske