Loet

Lieve Loet,

Wat was het speciaal om zwanger van jou te mogen zijn!! Ondanks dat mijn zwangerschap op veel vlakken anders is gelopen dan gepland heb ik iedere dag genoten van het feit dat jij in mijn buik zat. Net als papa was ik super trots op mijn groeiende buik en ieder schopje dat ik voelde was zo speciaal! Iedere week maakten we foto’s van mijn groeiende buik voor in jouw baby-boek en met veel plezier hebben we (met hulp van je lieve opa’s en oma’s) gewerkt aan je mooi babykamer!

Bij 31 weken werd ik plotseling opgenomen in het ziekenhuis vanwege een beginnende zwangerschapsvergiftiging. Dit kwam vrij onverwachts, ik voelde me eigenlijk juist weer goed (nadat ik de eerste maanden voornamelijk migraine-aanvallen had gehad), genoot volop van mijn zwangerschap en steeds harder groeiende buik en we waren net 2 dagen terug van een heerlijke vakantie in Ibiza! Toch mocht ik vanaf dat moment niet meer uit bed en werd ik opgenomen. Het doel was de zwangerschap zo lang mogelijk te rekken zodat jij (we wisten je geslacht nog niet want we wilde graag dat dit een verrassing zou blijven) nog even door kon groeien, want je bleek een flinke groeiachterstand te hebben omdat mijn placenta al niet meer goed werkte. Vanaf dat moment kon iedere dag besloten worden dat je al gehaald zou moeten worden, maar gelukkig bleek je een echte vechter en bleven de CTG’s iedere dag goed.

Een spannende tijd was het wel, maar samen met jouw lieve papa hebben we toch geprobeerd er een bijzondere periode van te maken en ondanks dat ik steeds zieker werd heb ik op mijn eigen manier tot en met de laatste dag genoten van het feit dat ik zwanger van jou mocht zijn!

Na 3,5 week opname werd met 35 weken medegedeeld dat het niet meer veilig was om langer zwanger te blijven. Omdat je in stuit lag is besloten dat je met een keizersnede gehaald moest worden. Eindelijk kwamen we erachter dat het kleine vechtertje in mijn buik een meisje is: Loet! Je bent een super mooi, lief, klein meisje van slechts 1620 gram maar wat een schatje en nu al een tikkeltje ondeugend! Na enkele uren mocht je even uit de couveuse om bij mij te liggen, een super speciaal moment! Helaas mocht je maar kort bij me liggen want ik was nog erg ziek en daarom werd je al snel bij papa gelegd. Die was zo ontzettend trots, heel erg mooi!

Inmiddels doe je het nog steeds fantastisch en je groeit als kool! We zijn zo trots op jou! Met mij gaat het herstel minder voorspoedig dan gehoopt. 48 uur na de keizersnede heb ik een spoed operatie moeten ondergaan vanwege inwendige bloedingen. Een heftige tijd zeker ook voor mijn lieve vriend en (schoon-) ouders. Ook na de 2^e operatie bleef het rommelen dus de eerste 2 weken heb ik helaas nog weinig mee kunnen helpen met de verzorging van jou en ik moet mijzelf instellen op een lange herstelperiode.

Maar gelukkig helpt de super trotse papa des te meer en wat kan ik genieten van de momenten dat je uit de couveuse mocht om lekker bij me liggen en ik jou borstvoeding mag geven (die tegen alle verwachtingen van de artsen in toch al een beetje op gang kwam). En we worden ook heel goed geholpen door de lieve verpleging die er alles aan doen om deze periode fijn voor ons te maken. Nadat ik bij kwam uit de narcose van de 2^e operatie hebben ze gefilmd dat je bij me mocht liggen. Erg mooi om terug te zien hoe je mijn gezicht vast pakt alsof je wilde zeggen “alles komt goed mama”. Een speciaal moment voor papa en mij! Daarnaast zijn ze begonnen om een dagboekje voor je bij te houden. Sommige verpleegkundigen schrijven er iedere dag in hoe het met ons gaat en het is nu al een fantastisch boekje vol mooie en grappige herinneringen!

Wat ook heel erg bijzonder is voor ons is het feit dat de stichting Earlybirds een reportage is komen maken. Eerlijk gezegd hadden wij nog niet eerder gehoord over deze fantastische stichting maar door een kennis werden we erop gewezen en papa en mama waren allebei meteen super enthousiast! Wat een mooi initiatief dat Earlybirds probeert om mooie herinneringen te creëren voor ouders en baby’s die een lange ziekenhuisperiode door moeten maken. Ik zou dan ook graag van de gelegenheid gebruik willen maken om alle vrijwilligers ontzettend te bedanken want het is heel mooi werk wat jullie doen! En ik zou dan ook graag mee willen helpen om de stichting te promoten zodat andere ouders die hetzelfde meemaken ook zo’n mooie herinnering mee naar huis kunnen nemen. Want ondanks dat je je kraamtijd uiteraard heel anders had voorgesteld is een periode als deze ook wel erg intens en zitten er ook zeker veel speciale momenten aan verbonden.

Je doet het inmiddels zelfs zo goed dat besloten is dat je uit de couveuse mocht en sinds twee dagen lig je in een gewoon bedje. Je bent nog wel steeds veel te klein voor een baby van jouw aantal weken en je hebt daardoor nog te weinig energie om zelf al je voedingen te drinken en daarom heb je nog wel sonde-voeding. Zodra je sterk genoeg bent dat die niet meer nodig is zijn we weer een grote stap verder in de richting dat we jou straks lekker mee naar huis mogen nemen om daar volop verder te gaan genieten!!

Inmiddels ga ik met kleine stapjes vooruit en al zal het nog lang duren voordat ik helemaal hersteld ben weet ik zeker dat ik volop ga genieten van alle momenten die ik zal gaan beleven samen met de leukste papa en baby van de hele wereld! En ik ben super blij dat ik je nu eindelijk zelf mee kan helpen met je verzorging. Zo bijzonder toen ik na 2 weken eindelijk zelf jouw luier kon verschonen en een paar dagen later je zelfs mee in badje kon doen! Voorlopig zijn we nog in het ziekenhuis maar ook hier proberen we toch te genieten van de vele bijzondere momenten. Dat de Stichting Earlybirds een fotoreportage is komen maken heeft hier ook zeker aan bijgedragen, erg speciaal! Met een positieve mindset en doorzettingsvermogen kom je een heel eind en ik weet zeker dat we jou snel lekker mee naar huis mogen nemen! Kan niet wachten om jou in je eigen bedje te zien liggen en ik ben benieuwd naar alle avonturen die we ongetwijfeld samen zullen gaan beleven.

Liefs, je mama!