Lizzy & Lola

Na een lange en onzekere periode kregen wij in januari dit jaar het goede nieuws, zwanger…….van een tweeling! Wauw!

Alles leek goed te gaan, tot de termijnecho. Er waren afwijkingen te zien bij Lizzy, waarop we werden doorverwezen naar het Wilhelmina Kinderziekenhuis in Utrecht. Hier werd vastgesteld dat Lizzy veel te klein was door waarschijnlijk een erg slecht werkende placenta in combinatie met een reverse flow in de navelstreng. Lizzy zou het niet halen en zou hoogstwaarschijnlijk bij één van de volgende controles zijn overleden. We leefde van controle naar controle, maar elke week klopte het hartje van Lizzy nog steeds, maar bleef in groei wel ontzettend achter op Lola. In week 27 leek Lola het wat moeilijker te krijgen en werd er besloten mij op te nemen. Er werd dagelijks een hartfilmpje gemaakt en corticosteroiden toegedient ten behoeve van de longrijping. Lizzy woog op dit moment 350 gram, verre van levensvatbaar, waardoor het beleid volledig op Lola werd afgestemd. In week 28 bleek, tijdens de groeiecho, dat Lizzy wonder boven wonder een groeispurt had gemaakt, waardoor ze boven de magische grens van 500 gram uitkwam en daardoor ‘behandelbaar’. Lola woog op dit moment 1000 gram en had ook goede kansen. Het beleid werd aangepast en er zou worden ingegrepen voor beide kindjes. Op zondag 22 juni was er paniek. Het hartje van Lizzy kon niet gevonden worden. Na een uur zoeken met echo en ecg werd het toch gevonden, echter waren er wat dalingen te zien. Hierop werd besloten, na een zwangerschap van 29 weken en 4 dagen, een spoedkeizersnede te doen. Om 12.45 uur is Lizzy geboren met een gewicht van 525 gram, gevolgd door Lola om 12.46 uur met een gewicht van 1100 gram. Opnieuw breekt er een onzekere tijd aan. Vooral Lizzy krijgt het zwaar te verduren en heeft een onzekere toekomst. Het begint met een wond op haar hoofdje door de incisie tijdens de keizersnede, vervolgt door o.a. een leverbiopt, een dubbele liesbreuk, een navelbreuk, glucoseproblemen en nog tal van andere obstakels die ze heeft moeten overwinnen. Lola doorloopt alles, op een infectie na, volgens het boekje. Vanwege de problemen van haar zusje zouden we soms bijna vergeten dat Lola ook prematuur is en hard voor haar leventje heeft moeten vechten. Lola is sinds 12 september thuis en weegt inmiddels ruim 10 pond. Lizzy had ook al thuis kunnen zijn, maar is begin november, op de dag dat ze naar huis had mogen gaan, vanuit Amersfoort weer terug gegaan naar de IC in het WKZ. Door een hele zeldzame bijwerking op een medicijn, in combinatie met een bacterie in haar longen, is ze heel erg ziek geworden. Inmiddels is Lizzy weer in Amersfoort, maar heeft een flink aantal stappen terug moeten doen en moet vooral weer even aansterken en leren drinken. Maar Lizzy is een kanjer van inmiddels bijna 8 pond en hopelijk duurt het niet meer lang voordat we ook haar mee naar huis kunnen nemen. Het is een zware tijd, maar wij kunnen alleen maar heel erg dankbaar zijn voor deze goede afloop.

Wij willen Nancy heel erg bedanken dat ze onze lieve meiden op de foto heeft willen zetten nu ze nog zo klein zijn. Wat zijn wij ontzettend trots op Lizzy en Lola en dankbaar voor alle goede in het WKZ en MMC Amersfoort. Bedankt!