Lizzy

Van de moeder:

In de week voor jouw geboorte voelde mama zich al af en toe niet zo lekker.‘Maar dat zal er wel bij horen in het laatste trimester’, is wat mama dacht. Gelukkig belde papa na een nachtje op de camping op zondag avond toch verloskundige Mandy. Zodra die de bloeddruk en urine had gecontroleerd mochten we met spoed naar het ziekenhuis. Mama had nog steeds niet in de gaten hoe erg de situatie was, die ging in haar bikini en strandjurkje op pad, in de veronderstelling dat ze zo weer thuis zou zijn.

Helaas liep het een en ander anders. Al snel bleek dat de situatie zo ernstig was dat we niet meer thuis zouden komen voor de bevalling. Op maandag ochtend werd duidelijk dat jij niet meer veilig zat in mama’s buik en dat er gestart moest worden met longrijpingsinjecties om te zorgen dat jij zelfstandig zou kunnen ademen zodra je geboren zou worden. Mama’s gezondheid werd slechter en slechter en zodra de spuiten 48h waren ingewerkt is er gestart met het opwekken van de bevalling. Uiteindelijk werd jij op vrijdag avond geboren. Je deed het direct hartstikke goed.

Natuurlijk moest je in de couveuse en had je flink wat infuusjes en sondevoeding, maar je ademde zelfstandig en je was zo alert. Nieuwsgierig hield je met je grote ogen alles in de gaten. Wat waren papa en mama trots en opgelucht dat de spanning van de voorgaande dagen voorbij was. Vanaf dag 1 heb je gedragen als een echte vechter, al snel mocht je van de monitoren en zelf gaan oefenen met drinken. Ook dit deed je boven verwachting goed! Ondertussen ben je sinds gister lekker thuis, nu is het eindelijk tijd om samen te wennen en te genieten van ons gezinnetje. De foto’s die gemaakt zijn zullen een mooi plekje krijgen hier, deze zijn een mooie en positieve herinnering aan de bijzondere eerste tijd met jou!