Levi en Dion

Van de ouders:

Elke dinsdag was voor ons een feestje, de controles in het ziekenhuis. Maar op 18 weken kregen we wat minder leuk nieuws. Er bleek sprake van een verkorte baarmoedermond, dat zou kunnen eindigen in een vroeggeboorte. Na de echo van 24 weken is Linda gestopt met werken en kreeg volledige bedrust.

Op dinsdag 12 april 2022 werden we in de ochtend wakker en zeiden we tegen elkaar wauw, 27 weken gehaald. Tijd voor een taartje! Diezelfde dag kreeg ik wat buikpijn, rugpijn en wat bloedverlies. Toch maar even naar het ziekenhuis toe voor controle. Men dacht dat het een blaasontsteking was en we werden met antibiotica naar huis gestuurd. De pijn zou dan wel wegtrekken. Eenmaal thuis aangekomen met een lekkere gevulde buik van de Burgerking, werd de pijn echter alleen maar erger. En dus terug naar het ziekenhuis!

Daar werd met een inwendige echo gekeken hoe het er voor stond. De gynaecoloog zei toen totaal onverwachts: ‘Ga maar even liggen op bed. Je hebt al 8 cm ontsluiting! De bevalling is al begonnen en je baby’s gaan al snel geboren worden!‘

Na een vlotte bevalling is om 18.55 uur Levi Fafieanie geboren. Hij woog 1004 gr. Zijn broertje lag echter in een stuit en moest worden gedraaid. Dit was totaal niet fijn en lukte ook niet. En dus met spoed naar de OK voor een spoedkeizersnede. Eenmaal op de OK kreeg ik een kapje over mijn neus en mond voor de narcose. Ik merkte echter dat ik nog een perswee kreeg en heb het kapje van mijn gezicht afgeslagen en na eerst twee placenta’s kwam daar om 19.06 uur Dion Fafieanie, 955 gram!

Wat een rollercoaster, wat een gebeurtenis. Maar wat zijn we blij met deze prachtige mannetjes. Ze doen het allebei ontzettend goed en groeien prima! Nog een paar weekjes in het ziekenhuis en dan heerlijk met z’n vieren naar huis! ❤