Levi
Op 9 januari belde ik het ziekenhuis met idee ik heb wel erg last van maagzuur, misschien wel een maagzweer. Iets in mij vertrouwde het niet dus ik belde. Twee dagen ervoor waren we nog op controle geweest bij de gynaecoloog en was alles goed maar toch voor de zekerheid. Daar aan gekomen was mijn bloeddruk veel te hoog. En werd er al heel snel gesproken over zwangerschapsvergiftiging, maar dan heel vroeg. Ik was op dat moment 24 weken zwanger en had geen enkel kwaaltje gehad. Toen ik de volgende dag naar Veldhoven doorgestuurd werd drong het langzaam door dat het toch niet zo goed eruit zag. Er kwam een kinderarts langs om te bespreken wat we wilde als we nu met spoed moesten bevallen. Omdat vanaf de 26 weken ze pas verplicht zijn alles er aan te doen voor het kind. Dit gesprek kwam binnen als een bom. Hoezo moet ik nu nadenken over wat we gaan doen als? Ik ben heel deze zwangerschap fluitend door gekomen, de nipt test was goed, de 20 weken echo was goed, ofja alleen een laagliggende placenta, maar dat kon nog veranderen. En nu moest ik nadenken over wat als die nu gehaald moet worden? De procenten werden voor ons neergelegd. Omdat die een groeiachterstand had en die nu op nog geen 500 gram werd geschat was er 10 procent kans op overleven en een goed vooruitzicht. 10 procent.. dat is niks. Ik probeer altijd realistisch te denken dus op dat moment was de keuze we kiezen voor comfort. Wat zou betekenen dat ze hem inbakeren en we hem vast mogen houden en die zou sterven. Een keiharde keuze. Maar wel afgesproken als wij die 26 weken halen dan willen we de longrijpers en willen we er wel alles aan doen. En dat gebeurde. Maar met 26 weken en 3 dagen veranderde alles. De pijn in mijn maag ging niet meer weg met pijnstilling, mijn waardes waren heel hoog. En ook op de CTG zagen ze dat het met de kleine niet goed ging. Binnen een half uur was het kunnen we het rekken tot morgenvroeg? Nee het word nu een spoedkeizersnede. Heel vaag ving ik op mevrouw u heeft het HELLP syndroom gekregen.En daar was die op 26 januari om 01.46 kwam onze dappere kleine Levi ter wereld. 610 gram. 26 cm.
Weken van spanning volgde, allerlei ademhaling-ondersteuning, trilbeademing, nippv, cpap, low flow. Allerlei onderzoeken, bloedtransfusies de hele mikmak.
We zijn inmiddels bijna 13 weken verder. Zijn uitgerekende datum komt in zicht.
Na 9 weken op de NICU in Veldhoven, zijn we nu 3 weken al in het ziekenhuis in Helmond. Een stapje dichterbij huis. Inmiddels weegt Levi 2550 gram. Heeft die al wat flesjes gedronken. En komen we rustig aan verder richting huis.
3 stappen vooruit, 1 stapje terug. Maar het komt goed. Er ligt hier een sterk dapper mannetje, een vechter. Een klein wonder maar een groot geluk❤️
Met tranen in mijn ogen jouw post gelezen.
Trots op jullie en wondertje Levi