Kai

Op 27 juli 2017 mocht ik kennismaken met Kai en zijn papa en mama. Kai is geboren op een wel heel bijzondere datum namelijk op 7-7-2017.

Toen we binnenkwamen met z’n drietjes lag Kai nog heerlijk te slapen. Helemaal alleen op de afdeling. Alle andere kindjes waren al naar huis toe en dus sliep dit mannetje heerlijk uit.

De avond ervoor had hij zelf de sonde eruit getrokken en deze is niet meer teruggeplaatst, Kai kan alles best al wel zelf. Nadat er even fijn geknuffeld is was het tijd voor schone kleertjes en een flesje en natuurlijk weer fijn knuffelen. En oja, de dokter kwam ook nog even gezellig langs en vond dat het heel goed ging! Dat wil je toch graag horen als ouders zijnde! Samen met papa en mama heb ik  nog even gezellig koffie zitten drinken en ondertussen keken we naar de monitor…alsof we naar een spannende voetbalwedstrijd zaten te kijken. Want zolang de monitor geen geluid maakt is alles ok. En als alles ok is in Kai zijn slaap…dan mag hij heel snel naar huis!

Gelukkig kreeg ik al snel bericht dat Kai Zaterdagochtend mee naar huis mocht! Lieve kleine Kai groei maar goed! Ik wens jullie al het geluk toe met z’n drietjes!
Liefs Claudia

———————–

Van de ouders :

Op het zonnige strand ergens ver van huis spraken we de wens uit naar elkaar om te gaan voor onze gezamenlijke droom. De droom die ons leven helemaal compleet zal gaan maken. We wilden graag een kindje en deze wens werd al snel werkelijkheid. Mariska raakte zwanger. Nu moesten we het nog even stil houden wat ontzettend moeilijk was voor ons. Het liefst schreeuwden we het van de daken.Met kerst hebben we het onze ouders, na negen weken zwijgen verteld. Want dat was toch wel een uniek kerstcadeautje dat er een kleinkind bij ging komen. Niet veel later mochten we na diverse echo’s het mooie nieuws wereldkundig maken en konden we ons geluk niet op.

De zwangerschap vorderde en Mariska kreeg steeds meer kwaaltjes. Je weet dat het een beetje bij een zwangerschap hoort, maar toch. Iedere zwangere gun je het beste en mooiste.

Iedere keer keken we uit naar de afspraak met de verloskundige tot die ene keer. De bloeddruk was te hoog en dat betekende foute boel. We mochten een deurtje verder en dat betekende voor ons, op naar het ziekenhuis. Die letterlijk een deurtje verderop is. Bloedafname, urine inleveren en aan het CTG apparaat. En deze bezoekjes aan het ziekenhuis werden regelmatig herhaald tot de bewuste zondag. De dag van de gedwongen opname.

Mariska heeft pre- eclampsie wat insloeg als een bom. Ons gelukkig leventje draaide in één keer even helemaal om. We beseffen nog steeds niet dat zo ziek is geweest. Geestelijk was ze sterker dan dat haar lichaam eigenlijk was. De patiënt kwam niet overeen met het dossier werd vaak tegen ons verteld in het ziekenhuis.

De dagen (twaalf)verstreken in het ziekenhuis waar we beiden verbleven om elkaar te steunen en te motiveren om ons ukkie zo lang mogelijk te laten zitten. Na veel gesprekken met elkaar, artsen, verpleegkundigen en verloskundigen en veel onzekere momenten besloot de gynaecoloog dat het genoeg was en grepen ze eindelijk in. Na een eerdere inleiding op de vroege ochtend van 6 juli is er ‘s-avonds besloten na een langdurige te vlakke CTG, een hartslag van de baby die af en toe weg viel en de te hoge eiwitwaardes in de urine en de juiste goede bloedwaardes om over te gaan naar een geplande bevalling: De keizersnede.

Even later …. op 07/07/2017 (mooie datum ) om 0:43 uur (mooie tijd 17 voor één) werd onze zoon Kai met 34.1 weken geboren. Hij is 40 cm groot en is 1508 gram zwaar. Kai heeft een halve dag zuurstof ondersteuning gehad maar doet het sindsdien al helemaal zelfstandig weer een slangetje minder in de couveuse.

Mama is nu nog steeds herstellende van een keizersnede en dat gaat steeds beter. Maar ze is wel ontzettend vermoeid en aan de bloeddrukverlagers.
Prettig is anders maar het is wel noodzakelijk voor haar gezondheid.

Na tweeëntwintig dagen vol intensieve zorg in het ziekenhuis door de verpleging,doctoren en ook door ons. Wat toch wel ontzettend zwaar is voor een vrouw met keizersnede en een zoon op afstand in het ziekenhuis. Van keizersnede, beademing, couveuse, wiegje en een zoon vol plakkertjes mocht hij eindelijk mee naar huis toe !!

WELKOM THUIS KAI !!

Iedereen in het Slingeland ziekenhuis hartelijk bedankt voor de goede zorgen en Earlybirds voor de knuffeltjes en de geweldige foto’s van Claudia .