Juda

Van de fotograaf:

Het zonnetje schijnt heerlijk als ik het Isala Ziekenhuis in Zwolle binnen stap. Vandaag mag ik Juda fotograferen. Juda is het broertje van Eva en Joas die er vandaag ook bij zullen zijn. Mama Chantal haalt me bij de lift op en papa Arthur is bij de kinderen gebleven. Ook vandaag heeft de verpleging een aparte kamer geregeld en zo kunnen we ongestoord ons gang gaan.

Juda is 16 november jl. geboren maar ze zijn als gezin nog niet bij elkaar geweest. Vandaag mag hij lekker in bad en zijn grote zus en broer mogen helpen. Het wordt een heel spektakel maar Juda blijft er lekker rustig onder! Hij geniet zichtbaar van het warme water en dobbert lekker in bad. Na afdrogen en aankleden mag hij lekker op een kussen bij papa op schoot die hem een flesje geeft. Hij heeft duidelijk trek. Omdat eten voor deze kleintjes vermoeiend is en veel energie kost, gaat het laatste beetje via de neussonde. Altijd mooi om te zien hoe handig de papa’s en mama’s worden met dit soort handelingen.

Terwijl Juda het laatste beetje melk krijgt en de kinderen lekker spelen, vertellen Chantal en Arthur over de aanloop naar de geboorte van Juda. De zwangerschap begint zorgeloos. Het is hun derde kindje en bij de andere zwangerschappen waren geen bijzonderheden. Echter als Chantal ‘voor de zekerheid’ een Coronatest doet, haar man was positief, blijkt ze positief te testen. In de eerst instantie heeft ze geen klachten maar dan begint ze toch te hoesten. Een week later gaat ze voor de zekerheid toch even naar het ziekenhuis en terwijl papa met de kinderen op de parkeerplaats wacht, wordt Chantal opgenomen want haar saturatie blijkt met 86% veel te laag. Na een aantal dagen gaat het zo slecht dat Chantal op de IC moet worden opgenomen.

Er wordt besloten dat de baby middels een keizersnede gehaald moet worden om zo te voorkomen dat Chantal aan de beademing moet. Op 16 november jl. wordt Juda met 25 weken en 5 dagen, met een geboortegewicht van slechts 985 gram geboren. Hij huilde maar moet toch aan de beademing en hij wordt geïntubeerd. Ook blijkt hij twee klaplongen te hebben en krijgt hij twee drains in zijn borstkas. Gelukkig mag papa zondags lekker met hem buidelen. Omdat mama nog in quarantaine is, mag ze de eerste dagen niet bij hem zijn en heeft ze enkel contact via videobellen… Een vreselijk situatie.

Gelukkig mag ze na de quarantaine wel bij hem zijn en gaat hij langzaamaan de goede kant op. Mama mag naar huis maar helaas worden ze als hij 7 weken oud is door het ziekenhuis gebeld dat hij ’s nachts een ademstop heeft gehad. Hij heeft zich hiervan goed hersteld maar zorgeloos is het nog lang niet. Pas na 12 weken mag hij naar de high care unit binnen het Isala waar hij tot 3 weken geleden verpleegd moest worden. Inmiddels ligt hij nu op de neonatale afdeling en krijgt hij nog wel zuurstof maar er is goede hoop dat ze de behandeling thuis mogen vervolgen. Op het moment dat ik er ben, is hij net over de 40 weken en weegt hij 3800 gram!

Zo op het oog een gezonde ‘normale’ baby maar hij heeft nog steeds zorg nodig. Nu zal het daar niet aan ontbreken. Net als de liefde die je voelt binnen het gezin. Eva en Joas waren heerlijk aan het spelen met de ‘brusjes’ die ik meegenomen had en we hebben echt samen herinneringen gemaakt!

Lieve familie, ik wens jullie alle geluk en gezondheid toe en dat Juda maar net zo groot en sterk mag worden als papa!

Groetjes, Anneke

Update: inmiddels is Juda thuis. Zonder zuurstof maar nog wel met sondevoeding.