Jop

Dinsdag 11 december mag ik naar het Elkerliek ziekenhuis in Helmond om daar, de met 32 weken geboren, Jop vast te leggen.

Ik heb om 10:00 uur met Tim afgesproken bij de balie van het centrum geboorte en gezin. Hij begeleidt mij naar hun kamer, wat een mooi centrum is dit! Baby Jop slaapt heerlijk met couveuse en al bij papa en mama op de kamer. Ondanks de emotionele en spannende periode ogen Tim en Moniek rustig en zelfverzekerd, en de liefde spat er van af! Ze doen zo goed als alle verzorging voor Jop al zelf. Jop reageert heel alert bij het horen van mama’s stem, prachtig hoe dit cgg bijdraagt aan de goede binding van ouders en kind.

Moniek komt vroeg in de zwangerschap met bekkeninstabiliteit thuis te zitten. Hoe verder de zwangerschap vordert hoe meer ook haar bloeddruk begint op te spelen. Na een paar keer voor controle in het ziekenhuis te zijn geweest moet ze op 30-11-2018 toch echt blijven wegens pre-eclampsie. Ze wordt steeds zieker maar de kleine doet het gelukkig nog goed. In de nacht van 4 op 5 december krijgt Moniek een zwaar insult, waar Tim “gelukkig” wakker van wordt. Wat ongelofelijk schrikken voor dit jonge stel!! Wachten is geen optie meer en terwijl Moniek nog niet volledig bij is wordt er gebeld met de ok. Het eerste vrije plekje is voor hen, en zo wordt op woensdag 5 december 2018, 10.14 uur met 1700 gram, kleine (42cm) mooie Jop geboren.

Op voorhand niet een gewenste datum, maar een mooier Sinterklaas cadeau is er natuurlijk niet.

Het gaat daarna gelukkig redelijk vlot beter met Moniek, de borstvoeding komt mooi op gang en op dag 5 heeft Jop zelfs al zelf proberen te drinken. Wat een kanjer! De hoop is er om voor 2019 thuis te zijn, ik hoop onwijs hard met ze mee.

Lieve Tim, Moniek en Jop ik wens jullie niets meer dan goeds en dat jullie al deze sterk wisselende emoties snel een goed plekje mogen geven.
Heel veel liefs
Yvonne