Jolijn & Milou

 
Een uur vroeger dan we hadden afgesproken, de files vielen mee, zit ik met een kopje koffie in de hal van het Meander Medisch Centrum te wachten tot Janine en Albert Jan arriveren. Samen lopen we naar de kamer toe waar hun dochters Jolijn en Milou horen te liggen. De dames waren alleen net even op stap. De verpleging had ze net meegenomen voor een controle echo en zo konden we tijdens het wachten al even kennis maken.

De zwangerschap van Janine verliep voorspoedig. Echter met 32 weken braken de vliezen. Achteraf bleek dat het vlies van Jolijn te zijn. Ze zijn direct naar het Meander Medisch Centrum gegaan waar er longrijpingsmedicijnen en weeënremmers werden toegediend. Omdat er geen plek was voor de kinderen is Janine met de ambulance naar Ede vervoerd. Na een nachtje met lichte weeën kon ze de volgende dag weer terug naar Amersfoort waar inmiddels wel weer plek was. In de avond kreeg ze weer medicatie voor de longrijping. Dinsdag zetten de weeën toch door en bleek er al sprake te zijn van 3-4 cm ontsluiting.

Het was mooi geweest als de bevalling via de natuurlijke weg had plaatsgevonden maar de tweeling had besloten om samen ter wereld te komen en lagen gezellig in elkaar gehaakt. Helaas betekende dit dat er een spoedkeizersnede plaats moest vinden. Mama kreeg een ruggenprik en om 15.29 uur is Jolijn geboren en direct erna, om 15.30 uur, haar zusje Milou.

Ook al huilde één van de dames ze moesten beiden toch met CPAP in de couveuse, maar de longrijpingsmedicijnen hadden gelukkig goed hun werk gedaan. Door alle zorgen en onrustige dagen was mama behoorlijk uitgeput en kreeg ze een kamer voor haarzelf waar ze goed kon uitrusten. Gelukkig knapten alle 3 de dames goed op. Vooral van het buidelen werden niet alleen Jolijn en Milou rustig; ook voor mama was dit een fijn moment om lekker bij te komen.

Ondertussen zijn de meisjes weer terug in de kamer en liggen ze gezellig samen in één wiegje want de couveuse is gelukkig niet meer nodig. Wat zijn ze mooi en wat bijzonder is dat tot op heden nog niet duidelijk is of ze één- of twee-eiige tweeling zijn want ze hadden beiden een eigen vruchtzak. Nu lijken ze onwijs veel op elkaar, ook al is Jolijn ietsje kleiner, dus ik durf de gok wel te wagen dat ze een één-eiige tweeling zijn…

De dames mogen in bad en wat een feest was dat! Al die handjes en voetjes en wat zijn ze wakker. Ze genieten duidelijk van het warme water. Ook papa en mama genieten van dit moment alhoewel het hard werken is om op tijd handdoeken, kleding, luiers etc. klaar te hebben liggen. Ondertussen komt de verpleging vertellen dat de meiden de volgende dag waarschijnlijk naar huis mogen en dan slaat de paniek toch even toe. Want natuurlijk wil je graag met je kinderen thuis zijn, het ziekenhuis is ook een veilige omgeving en de zorg is er super. We lachen er maar om en het zal vast goed komen…

Nadat de dames zijn aangekleed, krijgen ze hun flesje. Het badderen heeft ze lekker moe gemaakt en ze nemen de tijd voor het drinken. Nog even lekker bij papa en mama liggen en dan komt toch echt de verpleging met de definitieve mededeling dat ze de volgende dag mee naar huis mogen! Gelukkig zijn zowel Janine als Albert Jan super relaxed en hebben ze een gezond gevoel voor humor. En ook al slaan de zenuwen nu wel toe, ze komen er wel!

Ik wens jullie heel veel liefde en geluk voor de toekomst en dat jullie prachtige meisjes gezond en gelukkig groot mogen worden.
Liefs, Anneke Hilligehekken