Jip

29 oktober ben ik naar Jip gegaan in het Gelre ziekenhuis in Apeldoorn om hem  samen met zijn ouders te fotograferen. Jip is op 8 oktober na 34 weken zwangerschap geboren. Op het moment dat ik daar binnen kom blijkt Jip al wakker te zijn. Hij wordt aangekleed. Daarna geeft hij aan zin te hebben in een flesje. Hij is heel tevreden, rustig en kijkt al wijs om zich heen. Het gaat zo goed met hem, dat hij morgen naar huis mag. Vanaf nu lekker samen met papa en mama thuis genieten.  Lieve Rob en Eline, Ik wil jullie heel veel gezelligheid en geluk toewensen met jullie mooie mannetje. Wat een wijs kereltje! !

De ouders van Jip:

Super gelukkig waren we toen we erachter kwamen dat we zwanger waren. We keken er erg naar uit om papa en mama te worden. De zwangerschap is goed verlopen, met weinig zwangerschapskwaaltjes.  Met bijna 34 weken ging ik voor een standaard controle naar de verloskundige. Die dag zou mijn laatste werkdag zijn voordat mijn zwangerschapsverlof in zou gaan. Mijn bloeddruk bleek echter te hoog te zijn en ik moest die middag terug komen voor een extra check. Die tweede controle bleek ook niet goed te zijn en ik werd doorverwezen naar het ziekenhuis. Hier bleek dat ik zwangerschapsvergiftiging had en dat ik tot de bevalling in het ziekenhuis moest blijven. Mijn zorgeloze zwangerschap veranderde dus compleet.  Een paar dagen later ontwikkelde ik het HELLP syndroom. Besloten werd dat het tijd was om ons mannetje geboren te laten worden. Op een eerdere groei-echo was te zien dat hij een groeiachterstand had opgelopen door de vergiftiging en dus was het wel spannend hoe hij eraan toe zou zijn.  De bevalling was pittig maar verliep gelukkig vlot. Na ongeveer 4 uur weeën had ik volledige ontsluiting en niet veel later werd onze kleine Jip geboren. En wat was hij mooi! ☺ Hoewel hij aan de kleine kant was, bleek verder alles gelukkig goed te zijn. Omdat Jip nog niet zelf kon drinken en zichzelf op temperatuur kon houden heeft hij een aantal weken in het ziekenhuis in Apeldoorn gelegen. Hij deed het hartstikke goed en werd steeds een beetje sterker.  Na 3 weken mocht hij eindelijk mee naar huis! Een dag hiervoor kwam Yvonne Janssen van Earlybirds langs om deze prachtige foto’s van Jip te maken. Mijn zus had ons aangemeld en kende de stichting via haar werk in het ziekenhuis. We zijn erg blij met deze prachtige foto’s! Fijn om deze herinnering te hebben. Veel dank aan Yvonne Janssen en stichting Earlybirds!

Eline en Rob Versteeg