Jason

Vanuit de ouders
“Wat een geluk, nu mag je hem eerder ontmoeten!” zei ons neefje Aron, toen hij hoorde dat Jason al geboren was.

En ja, eerder was je.. Maandagmiddag nog op kantoor in Amsterdam en 12 uur later lig je, na 32 weken zwangerschap, in onze armen. We wilden “nog even” de zolder isoleren, het huis op orde maken en op vakantie, maar daar was je opeens. Door alle weeënremmers heen.

We genieten ontzettend van je geur, je onbedoelde lachjes en zelfs van het huilen en de poepluiers. Want dat betekent dat je longen en darmen zich goed rijpen, ondanks de vroeggeboorte.

Wij vergeten elke keer om mooie momenten vast te leggen, maar gelukkig was daar Maarten; vrijwillige fotograaf bij stichting EarlyBirds. Poseren is niet echt ons ding. We vonden het dus heel prettig dat wij gewoon ons gang konden gaan met Jason, terwijl Maarten als een vlieg aan de muur alles vastlegde.
Dankjewel voor de gezellige middag, de mooie foto’s en de blijvende herinnering hieraan!

Joris & Anette

Vanuit de fotograaf
Jason is geboren met 32 weken en tijdens de reportage 36 weken. Op dinsdag 29 augustus mocht ik namens stichting Earlybirds op bezoek bij Jason in het Meander MC ziekenhuis te Amersfoort.

Als nieuwe fotograaf voor Earlybirds loop ik met een gezonde spanning en een beetje zenuwachtig het ziekenhuis binnen. In de hal word ik opgewacht door de ouders van Jason. Joris en Anette verwelkomen mij met een warm onthaal. Ik voel mij snel op mijn gemak: wat een leuke en aardige mensen! Tijdens de wandeling naar de juiste afdeling vertellen Joris en Anette dat het ziekenhuis een tweede huis geworden is. Blindelings weten zij alle deuren en knoppen te vinden. En dan zijn we er: we staan naast de wieg waar Jason ligt te slapen.

Als eerst wordt Jason verschoond. Als ware pro’s gaan Anette en Joris te werk. Zij gaan te werk alsof zij dit al jaren doen: alles verloopt vlot, teder en met goed overleg. Daarna krijgt Jason de fles. Trots zit Joris met zijn zoon op schoot. Joris valt tijdens het drinken snel in slaap. Hierdoor drinkt hij te weinig. Na een tijdje komt de verpleegkundige binnen en het lijkt haar verstandig dat Jason de melk via een sonde binnen krijgt. Dit gebeurt op schoot bij zijn moeder. Over het algemeen blijft Jason slapen, heel af en toe opent hij zijn ogen en kijkt hij zijn ouders aan. Na een tijdje gaat Jason weer terug het wiegje in om daar verder te slapen.

Lieve Joris en Anette wat doen jullie het ontzettend goed met zijn tweeën! Jason boft met ouders als jullie. Hopelijk mogen jullie snel naar huis.

Dikke knuffels,
Maarten.