Jackson

 
Daar was je dan mijn kleine man, geboren met 29.6. Ineens had jij er geen zin meer in om in mama’s buikje te blijven. Papa en mama waren zo geschrokken. Ik had bloedverlies met 29.1 en belde de verloskundige. Toen bleek dat ik al 2 cm. ontsluiting had. Snel naar het ziekenhuis waar ik weeënremmers, magnesium en longrijping kreeg toegediend. Je moest nog 72 uur blijven zitten want dan was de longrijping ingewerkt. De weeën kwamen op en af, mama was zo moe. Gelukkig namen de weeën weer af en kon mama soms even rusten. De dagen gingen voorbij iedere dag was er eentje.

Maar toen met 29.5 braken mijn vliezen en kwamen de weeën toch weer langzaam opzetten. Snel nog een weeënremmer erin maar het was te laat. We konden het niet meer tegen houden. En toen op 03-11-2019 werd jij geboren om 17 minuten over 1 en wat deed je het meteen al goed. Mama mocht je zelfs even vasthouden. En je bleef het zo goed doen dat je al snel over mocht van IC naar post IC. Je was van de CPAP af en ook je infuusjes mochten er snel uit.

Toen met 32 weekjes over naar het CWZ waar we nu nog even aan moeten sterken. Op 28-11-2019 heb je de 2 kilo bereikt en 01-12-2019 hebben we dag gezegd tegen je glazen huisje en mocht jij in een normaal bedje slapen.

Kleine jongen papa en mama zijn zo trots op jou en houden super veel van je. Nog even en je mag lekker in je eigen bedje slapen en gaan we samen lekker lang genieten.