Gus

Lieve Gus

Daar ben je al, na een zwangerschap van 33 weken en een paar dagen. Je had geen zin meer om in mama’s buik te zitten.

Omdat ik je de laatste tijd weinig tot niet voelde hadden we al met enige regelmaat wat extra controles gehad. Een extra hartfilmpje stelde ons dan weer gerust. Maar toen bleek op zaterdagochtend dat het was begonnen. 3cm ontsluiting, dus vlug naar het ziekenhuis. Weeënremmers en longrijpingsprikjes maar jij kon niet meer wachten, je vond het mooi geweest. En Daar was je dan. Wel iets te klein, waardoor je in de couveuse moest. Gelukkig mocht je na een paar dagen er al weer uit.

Lieve Gus, je doet het zo goed. Pappa, mamma en je grote broer zijn zo trots op jou. Elke dag zien we je een stukje groter en sterker worden. We kunnen net als alle familie en lieve vrienden niet wachten om je mee naar huis te mogen nemen waar wij jou nog meer in de watten kunnen leggen en ons leven als gezin kan gaan beginnen.

Het was niet de start die we verwacht hadden, maar we kunnen ons nu al niet meer bedenken hoe het is zonder jou.

Lieve Rob, wij zijn mega blij met de foto’s. Bedankt voor het vastleggen van ons ‘kleine’ grote wonder. Het is voor ons als gezin onwijs waardevol om deze foto’s van Gus te hebben. We zijn er super blij mee want deze foto’s zijn een mooie herinnering aan de mooie maar soms ook lastige start die wij als gezin hebben. Maar we kijken positief en met veel zin in wat er komen gaat naar de toekomst van ons gezin.