Finn

Van de fotograaf:

Op dinsdagochtend 7 september stap ik het MST Enschede binnen en tref ik in de hal Noortje en even later in de gang Joel. Samen lopen we naar de kamer waar hun zoontje Finn ligt. Finn is geboren na een zwangerschap van 28 weken en 6 dagen en heeft, in de 7 weekjes dat hij er nu is, al heel wat meegemaakt! Maar hij doet het zo goed, een klein vechtertje is het! Wanneer ik de kamer binnen kom, ligt Finn heerlijk te slapen in het warmtebedje. Een prachtig mannetje en als papa en mama naar hem kijken, straalt de trotsheid van hun gezichten af. Finn heeft een heel mooi klein pakje aan. Als ik vraag waar ze dat vandaan hebben, blijkt oma dit gemaakt te hebben. Omdat het heel lastig is om kleding te vinden in maatje 42, maakt oma alles op maat. Hoe bijzonder is dat?

Finn is vandaag erg moe en mag daarom lekker buidelen met mama én papa. Even heerlijk huid op huid contact. Finn geniet er zichtbaar van en slaapt lekker verder! Maar mama wil ook zo graag een foto van Finn met de oogjes open. Vaak wordt hij van aankleden wel wakker, dus Finn krijgt schone kleren aan. Heel even doet hij de oogjes open, om vervolgens weer heerlijk in slaap te vallen.

Lieve Joel en Noortje, wat fijn dat ik dit voor jullie mocht vastleggen. En lieve Finn, wat bof je met zulke lieve ouders. Wat ben je prachtig, groei maar lekker door zodat je snel met papa en mama naar huis toe mag! Ik wens jullie alle liefde en geluk toe!

Lieve groet
Anouk Masselink

Van de ouders:

Onze lieve Finn, onze kleine strijder… wat ben je toch een dapper ventje!

15-07-2021: ineens stond ons leven op zijn kop. Mijn vliezen waren gebroken en we moesten met spoed naar het ziekenhuis. Eenmaal daar werd nogmaals getest of het echt vruchtwater was. Ja hoor… een uur later lag ik in de ambulance op weg naar Zwolle. Intussen zat de eerste longrijping spuit erin en kreeg ik weeënremmers. 3 dagen heb ik het volgehouden, tot op zondagavond 18-07-2021 toch de echte weeën begonnen. Ik was op dat moment 28+6 weken zwanger. Omdat Finn nog in stuitligging lag, moest hij gehaald worden door middel van een spoed keizersnede.

Hij was meteen heel dapper en sterk en kon zelf ademen, hij had er alleen wat ondersteuning bij nodig. Verder zijn er natuurlijk nog de andere bijkomende problemen zoals de blauwe lamp die in het begin nodig was, de voeding niet goed kunnen verdragen waardoor 2 sondes nodig zijn en regelmatig een bloedtransfusie nodig hebben door ijzertekort. We hebben er nu 6 weken in Zwolle op zitten (Nicu) en 2 weken Enschede (High Care) en met een beetje geluk mogen we hem over 3 weken meenemen naar huis. Eindelijk naar het kamertje dat al 2,5 jaar voor hem gereserveerd is. Finn is ons lang gehoopte wondertje, die heel hard aan het vechten is om met alle liefde thuis te worden ontvangen door papa Joel, mama Noortje en broertje Dax (de hond).