Emma

Mijn zwangerschap verliep voorspoedig t/m week 31. Tijdens mijn controles bij de verloskundige was mijn bloeddruk altijd keurig. En ik was nog lekker aan het hardlopen en aan het mama bootcampen. Het vocht in mijn lichaam nam wel steeds meer toe. Dacht dat het er gewoon bij hoorde en dat het geen kwaad kon. In week 31 had ik toevallig een reguliere controle bij de verloskundige. Ze vroeg hoe het ging en ik zei nog gaat goed echter uit de metingen van mijn bloeddruk en de urine bleek dat het minder goed ging. Mijn bloeddruk was opeens wel erg hoog en er bleek in mijn urine en hoog gehalte aan eiwitten te zitten. De verloskundige stuurde me op basis van deze resultaten meteen door naar het ziekenhuis voor een controle op zwangerschapsvergiftiging.

Ik was me van geen kwaad bewust en ben toen nog op de fiets naar het ziekenhuis gegaan. Achteraf bleek dit niet zien zo’n hele slimme keuze. Bij het ziekenhuis aangekomen bleek namelijk dat mijn bloeddruk 180/110 was. Dit kwam door de enorme hoeveelheid vocht die ik vast hield (herkende mezelf in de spiegel niet meer. Erg raar om mee te maken). Het vocht zorgde voor een grote druk op mijn vaten.

Uit de tests in het ziekenhuis bleek dat ik zwangerschapsvergiftiging had. We kregen te horen dat ik pas het ziekenhuis uit mocht als onze kleine was geboren. Deze opmerking hakte erin. Vanaf dat moment ging alles in een stroomversnelling. Werd meteen aangesloten op allerlei infusen. Kreeg magnesiumsulfaat toegediend en kreeg de eerste prik voor de longrijping van onze kleine meid.

We kregen in het ziekenhuis te horen dat je met zwangerschapsvergiftiging binnen 2 weken naar opname vaak bevalt met een keizersnee. Ik dacht nog ik kan het zeker nog wel langer rekken. In totaal heb ik ‘t maar 1 week kunnen rekken en toen is onze kleine meisje Emma geboren. Op 16 juli 2015 om 22:08 uur in het WKZ te Utrecht. Ze was toen precies 32 weken. Ze woog 1480 gram en was 42 cm. Gelukkig heb ik van de mensen in het WKZ nog de kans gekregen om natuurlijk te bevallen. En ben erg blij dat alles goed is verlopen.

Onze dagen zijn nu gevuld met ziekenhuis bezoeken. Dit is een hectische periode. Het gaat met vele ups en downs. Zoals velen die dit lezen wel zullen herkennen. Je wordt geleefd. Daarom zijn wij erg blij met deze mooie fotoreportage van Tineke Giesbers. Zodat we deze mooie momenten van Emma eerste weken kunnen koesteren. Heel erg bedankt hiervoor!

Met Emma gaat het gelukkig nu goed. Op de dag van de foto rapportage was ze 4 weken oud en woog ze alweer 2180 gram (36 weken).  Dit komt mede door de goede zorg van de doctoren en verplegers. Heb tijdens deze periode echt respect voor hun gekregen. Ze moet nu alleen nog leren zelfstandig te drinken en dan mag ze naar huis. We zijn nu dus druk aan het oefenen met het zelfstandig leren drinken. We hebben gedurende de eerste vier weken dus al heel wat hobbels overwonnen. We kunnen niet wachten totdat ze lekker huis is en dat we de hele dag van haar kunnen genieten. Laat het aftellen maar beginnen!