Daya

 
“Op 15 december 2019 is Daya geboren, ze is precies met 32 weken geboren. Op de dag van de fotoshoot is ze alweer bijna 3 weken oud. Met vele ervaring door haar grote zus Lecy op de NICU en neonatologie weten wij als ouders welk rollercoaster ons te wachten staat. Alleen loopt Daya 5 weken voor op Lecy toen de tijd.

“ bevalling”
Daya is nog net geboren in Zwolle, dit vond ze blijkbaar een mooiere geboorteplaats dan haar woonplaats Enschede. Doordat er al vele controles (om de 2 weken) waren in het MST de gedurende zwangerschap wisten we al zeker deze dame komt ook vroeger dan gepland. We hadden er hoop in dat ze sowieso langer zou blijven zitten dan haar grote zus Lecy (geboren met 27,1). Het was dus ook een mijlpaal om 27,1 te overleven. Deze hebben we dus goed behaald, tot de 30 weken liep het vrij rustig in de zwangerschap, toen op de avond van de 30,1 weekse (controle die ‘s middags goed was verlopen) kwamen er onherkenbare steken op naar het ziekenhuis en daar werd verteld dat mn baarmoedermond van 2,5 naar nog maar 1 cm. Doordat ze vanaf 30 weken niks meer remmen werd ik overgeplaatst naar Zwolle om te voorkomen dat ze als nog maar Zwolle moest als ze echt zou komen. Besloten we met artsen om uit voorzorg zelf te blijven in Zwolle.

Zo gezegd zo gedaan met ambulance naar Zwolle met 30,1 weken daar verbleef ik tot 5 december toen mocht ik ondanks dat ons dametje in stuitligging lag en met haar voet op mijn baarmoedermond drukte waardoor hij nog maar 8mm was, werd ik ontslagen op Pakjesavond met advies minimale beweging en veel rust. Met 31,1 kreeg ik ineens stekende buikpijn in de avond, ze waren anders dan weeën die ik tijdens Lecy haar bevalling had, ik kon ze niet plaatsen. Dus zogezegd weer naar het MST voor controle, eenmaal aan de CTG bleken het wel weeën te zijn die erger werden met de minuut. Door een gynaecoloog werd toen een echo gemaakt waarbij bleek dat ik weeën had en al 2 cm ontsluiting met alle toeters en bellen meteen naar verloskamer gebracht en daar besloten toch naar Zwolle te worden gestuurd.

‘s-Nachts aangekomen in het Isala werden we weer verwarmend ontvangen door het personeel die er toevallig een week er voor ook was. Hoe later het in de nacht was hoe meer de weeën afnamen en weer weg zakten. Zaterdag 14 december had ik blijkbaar weer grote deel van me slijmprop verloren en kreeg ik weer lichte weeën die maar niet echt door wouden zetten maar we bleven wel aanwezig. De nacht doorkomend met paracetamol en een kruik had ik op 15 december ineens bloed verloren. Sarwan moest gebeld worden dat ik naar de verloskamer werd gebracht ivm dat ik al volledige ontsluiting had maar nog geen volop weeën. Eenmaal toen Sarwan aanwezig was (08:15) kreeg ik wee opwekkers toegediend. Deze deden goed hun werk maar Daya was niet goed genoeg ingedaald waardoor de werden verhoogd. De vliezen moesten gebroken worden omdat de weeën ineens in pers weeën waren omgezet. En doordat Daya nog steeds niet genoeg ingedaald was, was er kans dat eerst de navelstreng eerst kwam. Dit gebeurde maar werd snel weer achter haar hoofd geplaatst en de vacuümpomp werd op haar hoofd geplaatst en na 10 seconden kwam Daya eruit en huilde ze meteen, ze woog 1665 dus was goed op gewicht. Ze deed het meteen goed met een Apgar score van een 9 voor het termijn 32 weken. Toevallig was de kinderarts er die we al kenden waardoor er nog meer vertrouwen was dat het wel goed kwam. Daya hoefde geen CPAP en mocht meteen zelf ademen. Doordat ze 1665 woog en het goed deed was er al verteld dat ze al snel naar de Neonatologie overgeplaatst kon worden naar Enschede. Dit was uiteindelijk naar twee dagen. Mama ging mee met de ambulance waar Daya best misselijk werd van de reis maar nog steeds goed deed na de overplaatsing.

Ze ligt sinds Nieuwjaarsdag in een open couveuse en mag ook al uit de fles proberen te drinken. Ze weegt nu al 1920 gram en drinkt al 40ml moedermelk. En heeft af en toe dipjes als ze aan het persen of uitrekken is. Nu is het afwachten hoelang het nog duurt wanneer ze mee na huis mag.

Fotoshoot
Tijdens de fotoshoot hebben wij (Daya, Lecy (grote zus), Papa (Sarwan) en mama Romina ) Daya’s dagelijkse verschoon moment gedaan en even gezeten in de stoel met Daya. Lecy vond het nogal spannend en was toch wel een beetje trots als grote zus. Daya kreeg dan ook veel kusjes en ze wou veel doen als grote zus van Daya. Ondanks de drukte op de kamer vond ik de fotoshoot aardig goed gaan. Daya was zelf ook goed wakker geworden en hield blijkbaar ook van poseren voor de camera.

——————

Van de fotograaf:

Wat een zorgzaam en liefdevol bruisend gezin. Ik wens Romina en Sarwan, Lecy en Daya veel geluk in de toekomst!!