Cas

Bij mij komen aanvragen van Earlybirds altijd in veelvoud. Superleuk hoor! Deze keer kreeg ik een aanvraag voor Bergen op Zoom. Ik mag Cas gaan fotograferen, hij is geboren met 32 weken maar doet het naar zijn termijn heel erg goed. Hij is alleen erg klein dus het is een kwestie van groeien en zelfstandig alle voedingen eten.

Tijdens de reportage mag Cas in bad, daar geniet hij zichtbaar van en is zo ontspannen, daarna mooie kleren aan en knuffelen met papa en mama. Dat levert lieve plaatjes op.

Nikki en Roland, bedankt dat ik dit voor jullie mocht doen, het was een eer jullie te ontmoeten. Heel veel geluk met elkaar en hopelijk lekker snel naar huis!

————-

Van de ouders:

Na op donderdag ochtend boodschappen te hebben gedaan, dacht ik toch echt te zwaar te hebben getild, zo’n rug en buikpijn had ik. Op dat moment zijn we 32 weken in verwachting. In de middag ben ik toch maar in bad gegaan, want daar trok de buikpijn aan het begin van die week steeds wel van weg. Maar deze keer dus niet! Vrijdag ochtend braken spontaan mijn vliezen. We moesten direct naar het ziekenhuis, Bravis Moeder en Kindcentrum. Gelukkig stond de vluchtkoffer al klaar!

Ik moest meteen aan de weeën remmers en kreeg longrijpers. We gingen snel papa en mama worden, dat werd al gauw duidelijk, want de weeën remmers hielpen niet. Dit gaf ons een dubbel gevoel, komt onze baby wel gezond ter wereld, zo vroeg? We wisten al tijdens de zwangerschap dat onze baby een VSD had, dus erg zorgeloos was het sowieso al niet.

Uiteindelijk op vrijdag avond, 20 januari om 23.43, na een heftige bevalling is hij dan daar, onze bikkel Cas! Hard huilend en meteen goed zelf ademend! Wat waren wij onwijs trots, gelukkig en verliefd! Cas moest meteen de couveuse in en ook nog een aantal dagen onder de blauwe lamp. Daarna mocht hij lekker in een warmte bedje en ook die verruilde Cas snel voor een wiegje, omdat hij zichzelf zo goed kan warm houden. Na 1.5 week is mama ontslagen en verhuizen we samen naar de logeersuites. Daar kunnen we gelukkig wel samen slapen en papa komt zo vaak hij kan langs. Cas groeit nu hard en drinkt al regelmatig zelf, waardoor zijn wangetjes lekker aan het groeien zijn. Hopelijk mag hij snel van de monitor (hart en saturatie bewaking) af.

De dames van de verpleging zijn stuk voor stuk even lief en geduldig en houden een mooi couveuse boekje bij, met persoonlijke verhaaltjes voor Cas. Wat zijn wij trots hoe sterk Cas is en wij kunnen niet wachten tot we met ons lieve, kleine, knappe mannetje thuis een gezinnetje kunnen vormen.’

De fotoshoot was voor ons echt even een fijne afleiding en wat zijn we blij met het resultaat! Onwijs bedankt Stichting Earlybirds, dat jullie dit mogelijk maken! En lieve fotograaf Gwendolyn Pieters bedankt voor de prachtige foto’s, je tijd en je geduld! Super dat je dit voor ons wilde vastleggen!

Liefs,
Roland, Nikki en Cas