Bob

Het is even een grote verrassing wanneer ze bij een gewone controle ineens horen dat er al ontsluiting is. Hier waren ze nog even niet op voorbereid. Omdat hun eerste dochter met een keizersnede geboren is, staat Judith al onder controle van het ziekenhuis. Bob wordt geboren met 34 weken. Een mooi krachtig mannetje dat zwaarder is dan ze met deze termijn verwachten. Na even een donkere kamer te hebben gehad, liggen moeder en zoon nu aan de kant waar ramen zijn. Sam pendelt heen en weer tussen huis en ziekenhuis, een intensieve periode. Het is ook nogal niet wat. Onverwacht eerder ineens een zoon, waar je graag bij wil zijn, maar ook een dochtertje van twee die net in die fijne ik ben twee en soms weet ik niet wat ik wil fase zit. Bob mag in bad en wanneer Judith hem in bad laat glijden, kijkt hij even heel bedenkelijk. Vind ik dit wel fijn om daarna heerlijk te ontspannen. Tijdens het afdrogen en aankleden helpen ouders elkaar. Sam zijn handen begrenzen Bob zijn bewegingen terwijl Judith hem aankleedt. Eigenlijk zouden alle ouders dit moeten leren. Hoe fijn die kleintjes het vinden dat ze nog niet met hun armen en benen alle kanten uit kunnen. In mama’s buik was het immers ook niet zo ruim. Wanneer Bob aan de borst ligt, moet er helaas nog even bloed geprikt worden. Hij is een kleine bikkel, houdt zijn oogjes open, maar geeft geen kik. Gelukkig is het snel achter de rug en daarna is het tijd om weer in zijn kleertjes een tijd te slapen. Fijn even naar dromenland.