Twan

Op vrijdag 18 mei 2018 zijn wij voor een 3D echo naar Groningen gekomen. Al vrij snel zag de echoscopist dat de baby vocht achter zijn longetjes had en een vergroot hartje. Aangezien ze dit niet helemaal vertrouwde, zijn wij doorgestuurd naar het UMC in Groningen om hier een specialist naar te laten kijken. Om 13.30 uur hadden we afspraak bij de poli gynaecologie/obstetrie. Hier werd vrij snel duidelijk, door middel van een echo, dat de baby het absoluut niet fijn had in mijn buik. Er werd zelfs al een beetje gesproken over dat de baby misschien wel beter af was buiten mijn buik. Op dat moment stond ons wereld al op zijn kop, niet wetende wat er de komende uren nog zou gebeuren…

Er werd besloten om mij toch op te gaan nemen en er zou een hartfilmpje gemaakt worden van de baby. Het hartfilmpje zou ongeveer een half uurtje duren, maar na ongeveer 3 minuten kwam de gynaecoloog mijn kamer opgestormd en vertelde dat we niet langer konden wachten en dat de baby direct gehaald moest worden. Ik ben met spoed de O.K. opgereden en om 15.09 is onze prachtige zoon Twan Pieter Everts geboren!

Na de geboorte was Twan stabiel slecht en het was de vraag of hij überhaupt de komende dagen zal gaan overleven, Twan heeft namelijk een enorme klap gehad van het zuurstofgebrek in mijn buik. Zijn bloeddruk was extreem laag, bloedsuikers veel te hoog en zijn nieren werkten niet met als gevolg dat Twan zijn hele lichaam vol met vocht zat. Met behulp van medicatie ging het gelukkig na 4 dagen steeds iets beter met Twan en werd er elke dag wel een medicijn gestopt of geminderd. Uiteindelijk ging het zo goed met Twan dat hij geen 14 spuitpompen met medicatie meer had, maar nog maar 2. Ook heeft Twan de eerste week aan de beademing gelegen, puur omdat hij te zwak was om zelf te ademen. Er is een MRI scan van zijn hersenen gemaakt om te kijken of er afwijkingen waren. Er zijn op een aantal vlakken wel afwijkingen gevonden, het is voor nu alleen onduidelijk hoe zich dit in de toekomst zal uiten.

Op 29 mei 2018 is Twan overgeplaatst naar de high care van het Martini Ziekenhuis in Groningen….. weer een stapje dichter naar huis! Twan heeft op dit moment alleen nog een sonde waar hij zijn voeding door krijgt en wat plakkers op zijn borst om zijn hartslag en temperatuur in de gaten te houden. Het is dus voor nu een kwestie van aansterken, groeien en zijn warmte zelf kunnen vasthouden.

Afgelopen periode is als een waas aan ons voorbij gegaan. Wij zijn in een rollercoaster beland waarvan het ritje aankomende weken nog niet voorbij is. Gelukkig doet Twan het echt super goed en zijn wij ontzettend trots op hem! Hij heeft echt laten zien dat het een vechtertje is, ondanks alle tegenslagen die hij in zijn jonge leventje al heeft gehad.

Joyce & Evert