Taha

Op een donderdag ochtend kwam ik aan in het Ikazia ziekenhuis. Hier ontmoette ik de mama, papa en de grote broer van Taha. En natuurlijk de kleine Taha zelf. Taha is geboren met 31 weken; dat was wel even schrikken toen hij na 31 weken probleemloze zwangerschap opeens liet weten dat hij er aan kwam! Ondanks dat hij niet in het Ikazia kon worden geboren, kwam er gelukkig na een aantal dagen een plekje vrij in een mooie suite. Wat fijn dat papa of mama altijd bij jou kunnen blijven slapen, klein ventje! Een eigen kamer voor jullie alleen.

De dag dat ik er was, was het precies 3 weken geleden dat Taha ter wereld kwam. En wat een heerlijk ventje is het! In de 2 uur dat ik er was, heb ik een hele boel verschillenden gezichtsuitdrukkingen gezien en was Taha regelmatig goed wakker. Hij liet zelfs al weten dat hij alweer honger had en dronk heerlijk bij mama. Zo knap! Nu alleen nog leren alles tegelijk te doen, want dat is soms nog een beetje lastig.

Lieve Taha: groei maar goed en hopelijk kan je snel alles zelf. De verpleging noemt je een pittig ventje en dat laat je zeker zien! Je grote broer vindt het nog een beetje spannend, zo klein dat je bent met alle draadjes. Maar hopelijk zie jij later ook op de foto’s terug met hoeveel liefde hij naar je kijkt. Papa en mama; wat doen jullie het goed en bedankt voor het delen van jullie verhaal!

Liefs, Samantha