Samuel

Op maandag 30 april zijn wij de trotse ouders en broer geworden van Samuel. Hij is geboren met 35 weken en 4 dagen. Onze eerste zoon, Olivier, is geboren met 32 weken. Een vroeggeboorte is dus helaas niet nieuw voor ons. Deze zwangerschap moest ik dan ook wekelijks extra Progesteron spuiten om een tweede vroeggeboorte te voorkomen.

Mijn zwangerschap verliep, op erge misselijkheid en de standaard kwaaltjes na, erg goed. Ik bereikte steeds nieuwe mijlpalen: eerst de 32 weken voorbij en daarna zelfs mijn verlof! Daar keek ik erg naar uit, maar het verlof was van korte duur. Op zondagochtend 29 april om 5 uur braken toch weer spontaan mijn vliezen. Deze keer reden wij wel met een geruster gevoel naar het ziekenhuis dan de vorige keer. We waren drie weken verder en de baby was ook verder af! Weeënremmers of longrijpingsmedicatie was dit keer niet aan de orde gelukkig. En zondagavond laat begonnen de weeën.

Na een heftige bevalling werd onze mooie zoon en kleine broertje geboren: 2505 gram en een klein minimensje. Samuel lag niet helemaal goed tijdens de bevalling: hij heeft hij met zijn aangezicht in mijn bekken gelegen en hij moest uiteindelijk gehaald worden met een tang. Dit zorgde ervoor dat hij met een bont en blauw gezicht ter wereld kwam. Maar Samuel is een sterk kereltje en tijdens de fotoshoot was hij al een stuk opgeknapt, was hij inmiddels uit de couveuse en lag hij bij mij op een kamer. Na bijna twee weken in het ziekenhuis zijn wij nu lekker met zijn vieren thuis en genieten wij volop met elkaar en elke dag wordt Samuel nog een stukje sterker. Wij zijn erg trots op hem!

Wij willen Gerda bedanken voor haar inzet voor de Stichting en de mooie foto’s die zij heeft gemaakt. Het is een mooie herinnering aan de tijd in het ziekenhuis en het was een leuk en ontspannend moment voor ons. De Stichting doet erg goed werk en daar zijn wij wederom heel erg blij mee!

Liefs,
Gerbrand, Mariska en grote broer Olivier

———————–

Op Bevrijdingsdag 5 mei was ik te gast in het Gelre ziekenhuis, het was rustig….. In mijn fototas zitten vandaag een mooi gehaakt rood, wit, blauw in onze Nederlandse kleuren gekleurde birdje en NICU cadeautjes van onze haak vrijwilligsters. Op de afdeling Neonatologie werd ik door de verpleging naar de logeerkamer gebracht en een yes gevoel kwam in mij naar boven. De mama had tegen mij gezegd dat enkel als Samuel sterk genoeg is en niet meer op zaal ligt maar op de logeerkamer mag, zijn grote broer erbij kan zijn. (Notitie: ivm waterpokken in leef omgeving)

In de kamer werd ik door vrolijk speelgoed en super lieve mensen verwelkomd. Ik ben deze dag met mijn camera te gast bij Samuel, mama Mariska papa Gerbrand en grote broer Olivier. Het is een hele rollercoaster geweest voor hen de afgelopen periode en ook kleine Samuel heeft al heel wat achter de rug, maar vandaag gaan we genieten.

Samuel mag vandaag voor het eerst in bad, en bij geval had hij zelf al even de sonde verwijderd deze morgen; hij zal wel gedacht hebben, da’s mooier voor op de foto. Ook hebben we heerlijke familiemomentjes genoten waar ik de foto’s van heb mogen maken. Lieve familie, ik hoop dat jullie snel met z’n allen lekker naar jullie eigen huis mogen gaan. En heerlijk tot rust kunnen komen.

Allerhartelijkste groet,
Gerda.