Ralph
Van de ouders
Na een zorgeloze en fijne zwangerschap, bleek de controle van 4 oktober geen ‘doodgewone’. Met een erg hoge bloeddruk en een kleine baby, werden we met spoed opgenomen in het Maxima Medisch Centrum Veldhoven. De woorden van de arts ‘jullie gaan het ziekenhuis niet meer uit zonder baby, en het kan een paar dagen maar ook weken duren’ kwamen hard aan. Hoe kon dat nou na die zorgeloze 29 zwangerschapsweken? Een zwangerschapsvergiftiging was het antwoord daarop. Met precies 30 weken werd op 7 oktober onze mooie, lieve, sterke Ralph Johannes gehaald. Zijn start was goed, met een flinke huil en met minimale ademhalingsondersteuning kwam hij op de NICU. De tweede nacht was voor ons als kersverse ouders een verschrikkelijke. Papa ging melk brengen maar kwam terecht in een bomvolle kamer met artsen en verpleging. Een bloeding had ervoor gezorgd dat er bloed in de longetjes van Ralph terecht was gekomen. Na een spannende en heftige week, zette het herstel van Ralph in. Ook een woord van dank voor deze helden van de NICU. Na 4 weken konden we terug naar ons eigen ziekenhuis, het Catharina Ziekenhuis. Daar brak een andere fase van zorg aan, de ademhalingsondersteuning werd afgebouwd en Ralph leerde zelf drinken en groeide goed door. Met fijne verpleging en artsen daar hebben we toegewerkt naar ons vertrek naar huis. Na in totaal 8 weken mochten we het ziekenhuis verlaten.
Na een zorgeloze en fijne zwangerschap, bleek de controle van 4 oktober geen ‘doodgewone’. Met een erg hoge bloeddruk en een kleine baby, werden we met spoed opgenomen in het Maxima Medisch Centrum Veldhoven. De woorden van de arts ‘jullie gaan het ziekenhuis niet meer uit zonder baby, en het kan een paar dagen maar ook weken duren’ kwamen hard aan. Hoe kon dat nou na die zorgeloze 29 zwangerschapsweken? Een zwangerschapsvergiftiging was het antwoord daarop. Met precies 30 weken werd op 7 oktober onze mooie, lieve, sterke Ralph Johannes gehaald. Zijn start was goed, met een flinke huil en met minimale ademhalingsondersteuning kwam hij op de NICU. De tweede nacht was voor ons als kersverse ouders een verschrikkelijke. Papa ging melk brengen maar kwam terecht in een bomvolle kamer met artsen en verpleging. Een bloeding had ervoor gezorgd dat er bloed in de longetjes van Ralph terecht was gekomen. Na een spannende en heftige week, zette het herstel van Ralph in. Ook een woord van dank voor deze helden van de NICU. Na 4 weken konden we terug naar ons eigen ziekenhuis, het Catharina Ziekenhuis. Daar brak een andere fase van zorg aan, de ademhalingsondersteuning werd afgebouwd en Ralph leerde zelf drinken en groeide goed door. Met fijne verpleging en artsen daar hebben we toegewerkt naar ons vertrek naar huis. Na in totaal 8 weken mochten we het ziekenhuis verlaten.
In het Catharina Ziekenhuis kwamen we in aanraking met de stichting Earlybirds. Marieke was een super plezierige en gezellige fotografe die sfeer bracht in onze kamer. Met een persoonlijk en warm voorkomen heeft zij ons buidelmoment met Ralph vastgelegd. De foto’s zijn niet alleen voor ons maar ook voor Ralph later onwijs waardevol. Bedankt!
Van de fotograaf
De kleine Ralph had, toen ik hem en zijn ouders leerde kennen, al een hele reis achter de rug. Een reis met zorgen en dalen, maar hoe fijn is het om te horen dat hij nu grote stappen maakt! Tijdens de reportage laat hij zich ontspannen knuffelen en krijgt hij zijn voeding. Altijd een bijzonder moment, en terwijl we samen wat kletsen en ik een klein inkijkje krijg in het verhaal van Ralph, kan ik hen vastleggen in alle intimiteit en warme liefde voor deze kleine knul.
Dat Ralph een vliegende start tegemoet gaat thuis, bleek na een korte tijd na de reportage: ze mochten naar huis! Ontzettend veel geluk samen!
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!