Mason

Van de ouders

Ondertussen is het al meer dan 7 weken geleden dat ik naar het ziekenhuis in Nijmegen ging (omdat we daar met ons schip lagen) en de rollercoaster begon.

Ik had last van steken in mijn buik en na wat onderzoek met Google en ChatGPT kwam ik uit op bandenpijn of een blaasontsteking. We hadden voor de zekerheid toch gebeld met de verloskundige in Limburg, en zei raadde ons aan om toch even te laten checken bij het Radboud UMC, voordat we weer verder gingen varen naar Duitsland.

Eenmaal aangekomen in het ziekenhuis bleek ik al 5 cm ontsluiting te hebben. We wisten dus, ons kleine jongen wilde komen. Vol ongeloof (en bijkomende stress) zaten we daar in het ziekenhuis… in Nijmegen. De weeënremmers, een boost voor de hersenen, én een boost voor de longen, werden toegediend om te proberen hem zo lang mogelijk in mijn buik te houden. Ondertussen werd er druk gebeld met het academisch ziekenhuis in Maastricht aangezien het RadboudUMC vol lag, dus ze gingen kijken of we per ambulance nog naar MUMC+ konden.

Helaas bleek in hele korte tijd de ontsluiting al van 5 naar 8 cm gegaan te zijn. Oftewel, een transport per ambu naar Maastricht was te riskant en gevaarlijk en we wisten dus… onze kleine man gaat in Nijmegen geboren worden. Er moest nog wel wat worden geregeld met de beschikbaarheid, maar al snel kregen we te horen dat er plek was gemaakt voor ons.

Samen met mijn vriend probeerden we de stress te parkeren, aangezien we dachten dat dat alleen maar nadelig zou zijn voor de kleine in mijn buik. We deden nog een snelle check bij elkaar of we de naam die heel de tijd op #1 stond, nog steeds bij ons allebei op nummer 1 stond, en ja dit was zo!

En ondanks de weeënremmers, wilde hij toch al snel komen. Nog geen 24 uur na aankomst in het ziekenhuis was hij er al. En wat was dit ontzettend spannend, maar wat fijn dat er zo’n goed team voor hem klaarstond.

En nu… 7 weken later… in het derde ziekenhuis… is het af en toe nog steeds spannend. Maar wat doet onze Mason het goed! We zijn ontzettend dankbaar en mega trots op onze strijder en genieten nu mega veel van hem! En we denken gewoon dat hij al is gekomen omdat hij graag eerder met ons wilde knuffelen in het echt.

Van de fotograaf

Ik mocht vorige week zaterdag op bezoek bij Mason. Na een zwangerschap van 28 weken is Mason geboren in het Radboud UMC in Nijmegen. Na een verblijf in het MUMC+ in Maastricht mocht ik in het Laurentius ziekenhuis in Roermond bij Mason en zijn ouders op bezoek. Een dag voor de reportage mocht hij van de optiflow, weer een slangetje minder. Mason had ‘s nachts een beetje gespookt en lag nog heerlijk te slapen toen ik aankwam. Eenmaal wakker werd hij gewogen en daarna mocht Mason lekker in badje. Heerlijk om te zien hoe hij genoot van het warme water. Na het badje was het tijd om bij mama te drinken. Gevolgd door een flesje en het laatste beetje via de sonde. Lieve Mason, groei maar goed en ga zo maar door met mooie stapjes vooruit maken. Dan mag je hopelijk snel lekker met papa en mama naar huis. Lieve Chris en Sabrina, heel veel geluk met jullie gezinnetje. Voor je het weet gaat hij mee varen en wordt hij enorm verwend door alle gasten aan boord.