Linn & Tess

“De achtbaan rijdt wat langzamer en er is ruimte om te genieten (en te verwerken)”
Dit zijn de woorden die de ouders van Linn en Tess schrijven, 12 dagen na hun geboorte. Twee dagen later tref ik het gezin in de mooie, nieuwe familiekamer in het Frisius MC in Leeuwarden.
Mama Josien vertelt over de rollercoaster van de afgelopen weken en al snel zeg ik dat ze “de bingo-kaart van een vroeggeboorte” al vol heeft…..
Het geboorteverhaal van Linn en Tess start wanneer de plotseling vliezen breken. Tot dat moment verliep de zwangerschap voorspoedig en Josien zou nog een weekje werken voordat ze (met 30 weken) met verlof zou gaan.
En dan is het schrikken, handelen en in een wereld belanden, waarvan ze totaal het bestaan niet kenden. Want al snel werd duidelijk dat ze met een zwangerschapsduur van 29 weken niet in het streekziekenhuis konden blijven en er een plekje gezocht moest worden op een NICU. En dat bleek nog een uitdaging en er werd zelfs in Duitsland gezocht naar een plekje op een NICU.
Ondertussen wordt er longrijpingsmedicatie en weeënremmers toegediend.
Gelukkig weet het UMCG ruimte vrij te maken. Nadat ook een tweede keer longrijpingsmedicatie toegediend is en het rustig blijft, lijkt het erop dat ze de bevalling wellicht nog even weten uit te stellen. Maar net wanneer ze aan dit idee gewend zijn, blijkt dat de ontstekingswaarde omhoog schiet (veroorzaakt door de gebroken vliezen) en de meisjes aangeven het minder goed te hebben in de buik. Er wordt besloten de bevalling te gaan inleiden.
Na een voorspoedige, natuurlijke, bevalling wordt eerst Linn geboren (met een gewicht van 1351 gram). Zij heeft een goede start en oma blijft bij haar.

En dan gaat alles opeens in een sneltrein anders. Met grote spoed moet er een keizersnede worden uitgevoerd, want er is sprake van de ring van Bandl.
Wat is de ring van Bandl: deze ring komt bij iedere zwangere baarmoeder voor en is de anatomische benaming van de grens tussen het bovenste en onderste gedeelte van de baarmoeder. Een aanhoudende kramptoestand van deze ring na volkomen verslapping is een grote zeldzaamheid en indien aanwezig vormt deze toestand een hindernis op de weg tot de uitdrijving van het kind.
Tijdens de baring trekt het bovenste deel van de baarmoeder samen. Normaal gesproken duwt de baarmoeder de baby daardoor naar buiten. In dit geval gebeurt dat niet maar rekt het onderste deel van de baarmoeder uit. Hierdoor krijg je een langer, dunner onderste deel van de baarmoeder en een kleiner, dikker bovenste deel. Op de overgang van het dikkere naar het dunnere deel ontstaat een band of ring. De ring van Bandl.
Tijd om de ouders uitleg te geven is er niet en mama wordt onder algehele narcose gebracht en al snel wordt Tess geboren (met een geboortegewicht van 1361). Ook zij kent gelukkig een goede start.
En na een aantal dagen op de NICU in Groningen te hebben verbleven zijn de meisjes stabiel genoeg om overgeplaatst te worden naar Leeuwarden.
En nu zijn de meisjes 13 dagen oud en maken ze mooie stapjes vooruit. De ademhalingsondersteuning kan steeds verder worden afgebouwd en ze groeien goed.
En dus “rijdt de achtbaan wat langzamer en er is ruimte om te genieten (en te verwerken)”.
En dat laatste is zeker nog nodig, want alles heeft – begrijpelijk – een enorme impact op de ouders gemaakt. Zo heeft mama Linn geboren zien worden, maar Tess niet en heeft papa veel stress gehad van de spoed keizersnede en de zorgen om zijn drie meiden. Veel praten, soms huilen, maar vooral heel veel goede moed putten uit het feit dat het zo goed gaat nu. Want het is nu vooral genieten, trots zijn en samen de eerste dagen als gezin doorbrengen. En dat gaat ze goed af!
Louw en Josien, ik heb met ontroering jullie verhaal aangehoord, met bewondering gekeken naar jullie liefdevolle zorg voor de meisjes (en elkaar) en jullie heerlijke humor!
Ik wens jullie heel veel geluk samen toe!
Een hartelijke groet,
Regina Kappert
Fotograaf