Joes
Van de fotograaf
Op 3 oktober was ik weer met mijn camera naar het ziekenhuis in Alkmaar (Noordwest Ziekenhuisgroep).
Daar ontmoette ik de kleine Joes samen met zijn papa en mama. Joes werd geboren met een zwangerschap van 26 weken.
Een heftige periode brak aan en lagen ze eerst 3 maanden in het ziekenhuis van Amsterdam. Daar is hij 2 keer geopereerd en heeft hij een “Omaya-drain” in zijn hoofdje gekregen vanwege een hersenbloeding direct na zijn geboorte. Om zoiets al mee te moeten maken als kersverse ouders is niet te bevatten. Een enorme onzekerheid. Je kleine mannetje.
Toch bewees hij hoe sterk hij was en ging Joes met stapjes vooruit. Toen ik bij ze was lagen ze net 2 weken in Alkmaar en had Joes alleen nog zijn sonde in. Af en toe had hij nog wat dipjes met zijn ademhaling, maar verder was hij al zó sterk en dapper! En…..hij bleef maar lachen. Heerlijk om als fotograaf dit vast te mogen leggen.
Lieve Yuri en Lian, Ik wens jullie alle geluk van de wereld met jullie kleine dappere Joes. Wat een reis hebben jullie al meegemaakt, maar wat een vechter! Jullie mogen heel erg trots op elkaar zijn en ik wens jullie nog heel veel mooie momenten toe. Hopelijk lekker snel naar huis met elkaar.
Liefs, Marinda
Van de ouders
De laatste zaterdag van juni, 25 weken zorgeloos zwanger. We zouden Joes zijn kamer gaan behangen, maar voor we het wisten scheurden we in een ambulance richting het ziekenhuis in Alkmaar. Daar troffen we veel bezorgde gezichten.
‘We kunnen hier veel, maar met 25 weken zijn jullie beter af in Amsterdam’. Zo geschiedde. Na 6 dagen in het AMC was er geen houden meer aan. Joes is op 5 juli geboren met 26 weken en 5 dagen.
Ineens was hij er gewoon. Een lief jochie van 935 gram met een volle bos haar. Voor ons begon een lange, onzekere weg. Een weg waar hoop en verdriet elkaar in razend tempo afwisselden. Nu, ruim drie maanden later, liggen alle nare puncties, echo’s en incidenten achter ons. Geen piepende apparaten meer. Geen geklooi met maskers, slangen en saturatiebandjes.
We zijn eindelijk thuis en Joes komt toe aan waar hij goed in is: baby zijn.
Des te blijer zijn we met de mooie foto’s. Lieve Marinda, onwijs bedankt. We zien geen zorgenkindje of patiënt. We zien gewoon een blije baby. En dat is voor ons enorm waardevol.
Och wat een verhaal. Onze zoon is inmiddels 10 jaar en toen der tijd onvoorbereid met 25.5 weken geboren. Hij heeft ook een grote hersenbloeding gehad, maar was te ziek om een drain te plaatsen. Uiteindelijk heeft hij t zelf “opgelost”, mogelijk mbv 2 ruggenprikken ivm mogelijke infecties.
Kan alleen maar zeggen, heb vertrouwen en zoek een goede revalidatiearts om mee te kijken. De toekomst is onzeker, maar voor de positieve fibe; onze zoon is er, met een lichte motorische beperking, goed vanaf gekomen. Sterkte!
Wat een prachtige fotos. Heel veel sterkte met jullie prachtige mooie kleine dappere mannetje! Die kleintjes zijn zo ongelovelijk sterk.
Onze eeneiige tweeling jongens zijn na een vroeggeboorte, langdurige NICU opname, heropnames en open hart operatie restloos hersteld. We hebben nu twee drukke 5 jarige gezonde mannetjes rond rennen. Ook veel gehad aan de fotoshoot van Earlybirds.
Ikzelf heb als moeder na alle ervaringen veel gehad aan EMDR therapie. Wellicht iets om tzt te overwegen. Veel succes, sterkte en liefde toegewenst met jullie jonge gezin.