Jesse

Een premature geboorte. Dat hadden we niet zien aankomen. Bij 31 weken braken de vliezen en kwam ons zoontje ter wereld. Papa en mama waren allebei nog aan het werk. Van de 1 op de andere dag stond de wereld op zijn kop. Niets anders is op dat moment van belang. Alles gaat in de wacht, want dat doe je. Onvoorwaardelijke liefde voelden wij vanaf dag 1 voor dit kleine mooie ventje.
Op dit moment bevinden we ons in een regionaal ziekenhuis, dichtbij huis. Voor ons verblijf in dit ziekenhuis zijn we zeven en een halve week in het Radboud UMC geweest. Dit was een spannende en zorgelijke periode. En nog wel eens. Zouden we het over doen? Ja. Want het heeft ons ook hele mooie en bijzondere ervaringen gebracht: de goede zorg en professionaliteit van het zorgpersoneel, onze dankbaarheid, ons verblijf in het Ronald McDonald huis, de steun van alle vrijwilligers, de wijsheid, de goede gesprekken met elkaar, het lachen om van alles, genieten van een ijsje, genieten van ons kindje.