Jack

Van de ouders:

Ook jij, ons 2de wonder, werd een stil verlangen. Naar alles overwogen te hebben zijn we het avontuur toch aangegaan. Onze hoop waren we bijna kwijt maar na een ziekenhuis traject werd ons geduld toch weer beloond. Omdat Fenna (Jack zijn grote zus) met 26.4 weken geboren is kregen we er nog een medisch traject achteraan. Met 7 weken kreeg mama veel buikpijn en kwam in het ziekenhuis terecht met de verdenking van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap, eerst niks te vinden, volgende dag met spoed terug. Het OK-team stond al te wachten, maar na 30 minuten zoeken kwam toch een vruchtje in de baarmoeder voor de dag. Gelukkig niks ergs en ons wonder was toch echt in aantocht.

Weken groeide je rustig door. Met 19 weken wilde je de boel even opschudden en legde jij mama haar nier plat. Een opname volgde. De pijn zakte gelukkig weg maar het was wachten tot je weer erop zou gaan liggen. Maar het bleef rustig. Tot 27.4 weken…. Mama haar vliezen braken vrij onverwachts, we waren net verhuisd en de sleutel van het vorige huis hadden we net de vorige dag ingeleverd. De rust kwam terug, dachten we. Maar jij dacht er anders over en je diende je aan. In het ziekenhuis hebben we longrijping gekregen maar de weeën bleven uit. 3 dagen later mocht mama naar huis. Mama was ervan overtuigd dat je het nog prima naar je zit had, papa die dacht er anders over. Die zei dat je dezelfde week nog zou komen. En hij had gelijk.

2 dagen later begonnen dan echt de weeën. In het ziekenhuis aangekomen bleek mama al bijna 5 cm ontsluiting te hebben. Lang hoefde we niet op je te wachten, een ruggenprik en 6 uur verder werd jij na een hele ontspannen bevalling geboren. Ons mooie wonder klein maar toch zo sterk zette je het gelijk op het huilen. Je was zo sterk dat we je gelijk na dat de artsen je hadden na gekeken je mochten vasthouden. Zo bijzonder. Papa mama en oma waren opslag verliefd. Nu mag je dapper, in je eigen tempo doorgroeien. Je zus Fenna wacht vol smart op je. Wij kunnen niet wachten tot je thuis bent en we echt als gezin kunnen leven.

We zijn zeer dankbaar dat opa’s en oma’s, familie en vrienden Fenna liefde vol verzorgen en leuke dingen met haar doen. Onze dank gaat uit naar het personeel van het WKZ en het Antonius voor de goede en liefde volle zorgen voor Jack. Maar onze dank gaat ook uit naar Vera die namens Stichting Earlybirds prachtige foto’s heeft gemaakt.

Heel veel liefs,
Cynthia en Ryan

————–

Van de fotograaf:

Op een warme zondagochtend in augustus mocht ik bij dit gezin langs. Grote zus Fenna heeft nog niet de waterpokken gehad en mag dus haar kleine broertje nog niet bezoeken. Er stond veel op de planning deze ochtend. Naast dat Jack voor het eerst in bad mocht, werd hij ook overgeplaatst van de couveuse naar een open bedje én mocht hij voor het eerst een complete outfit aan.

Het verhaal van dit gezin ontroerde mij al enorm toen ik het hoorde tijdens ons eerste contact. Dit was al de tweede keer dat ze dit medische traject doorlopen. Gelukkig gaat het met Jack enorm goed en je kunt zien dat ze zo ervaren zijn. Ze kunnen de verzorging van Jack nagenoeg zelfstandig doen en dat is voor papa en mama heel fijn om te doen.

Ik vond het een feestje om dit gezin voor mijn lens te hebben. De liefde voor Jack spat ervan af. Nog even goed groeien kleine man en dan mag je grote zus je eindelijk ontmoeten!

Veel liefs,
Vera Wind-van der Werff