Evianne

Tijdens mijn zwangerschap keek ik vaak naar filmpjes van te vroeg geboren kindjes. En tot het einde van mijn zwangerschap heb ik overgegeven, waardoor ik op het laatst zei, dat ze van mij wel snel mag komen, niet wetende dat het ook echt ging gebeuren. Of toch wel..?

In April zijn we verhuisd en dinsdagmiddag, 7 januari was het laatste klaar wat gedaan moest worden. ‘s-Avonds begonnen de eerste weeën. De volgende ochtend hadden we de verloskundige gebeld en had ik 1 centimeter ontsluiting. Ik werd doorgestuurd naar het Beatrix ziekenhuis. Aangezien ik 34 weken was gingen ze het niet remmen. Ik kon me er helemaal aan overgeven. Ze is om 19:40 geboren. Ons lieve meisje Evianne ademde niet toen ze geboren was, dus heeft eerst 5 minuten aan de beademing gelegen. Voor mijn man leek het uren te duren. Daarna ging ze de couveuse in. We gingen samen kijken rond 23 uur. Daar lag ze, ons kleine sterke meisje. Wat was ze mooi. We zaten in een rollercoaster.

De volgende dag werden we geïnformeerd door het ziekenhuis over Stichting Earlybirds. Mijn man en ik dachten, dan hebben we toch een fotoshoot van onze mooie, sterke meid. Fotograaf Tineke kon al snel komen en heeft een hele mooie herinnering vastgelegd. Wij zijn daar erg dankbaar voor. Dan kan Evianne later terug kijken van waar ze begonnen is en hoe ver ze gekomen is in het leven.

Het knuffeltje wat we gekregen hebben, houdt ze, ook nu ze thuis is, nog elke nacht goed vast. Bedankt ervoor! Wij wensen jullie nog veel meer reportages toe en dat jullie voor veel ouders een lichtpuntje kunnen zijn tijdens een moeilijke periode, of de rollercoaster waar ze in zitten.

Als je de liefde kon verwoorden,
Ging de diepte ervan af.
Want er zijn niet genoeg woorden,
Voor onze lieve, sterke wonder,
Wat de Schepper aan ons gaf.

Groetjes,
Maarten en Corieke Mourik