Bodhi

Van de fotograaf:

Lieve Bodhi is geboren in het Westeinde Ziekenhuis in Den Haag. Hij werd geboren met 30 weken en woog 1370 gram. Hij werd overgebracht naar het LUMC in Leiden voordat hij terugkeerde in Den Haag naar het Juliana Ziekenhuis waar zijn Earlybirds-fotoshoot plaatsvond. Hij was die dag precies 3 weken oud en groeide goed. Er speelde zachte muziek en het was heerlijk om te zien hoe zijn ouders liefdevol voor hem zorgden. Hij genoot vredig van zijn huid-op-huid knuffelsessie met zijn moeder. De dag was ook extra speciaal omdat hij van de couveuse naar een ledikant kon gaan.

Bodhi maakt het goed en is nu van zijn ademhalingsondersteuning af. Met een beetje geluk kan hij kerst thuis vieren. We hopen het!

Beste Marcella, Aam en Bodhi,
Het was heel bijzonder om jullie te ontmoeten en deze foto’s voor jullie te maken.
Ik wens jullie het allerbeste en hoop dat jullie samen thuis kunt genieten van een heerlijke kerst.

Met veel liefde, Natalie xx

Van de ouders:

Na een zorgeloze zwangerschap (we waren saai gemiddeld), zorgde een bloeding op 9 november er s’ochtends voor dat we met spoed naar het Westeinde moesten. Daar bleek aanvankelijk alles goed met de baby, maar zagen de artsen bloed in de baarmoeder. Binnen enkele minuten ging ook Bodhi’s hartslag hard omlaag en werd er code rood geroepen. Vanaf dat moment kan ik mij nauwelijks iets meer herinneren, maar mijn man heeft alles bijgewoond en vastgelegd. Bodhi is met een spoed keizersnede, met mij onder algehele narcose, gehaald. We waren toen 30 weken en 5 dagen zwanger.

Bodhi bleek een gezond kereltje, met 1370 gram. Hij had gelukkig geen vergiftiging of zuurstof tekort, maar werd wel direct aan de CPAP gelegd. Omdat hij onder de 32 weken was, is hij met enige spoed naar het LUMC gereden. Daar heeft hij 4 dagen gelegen. 4 dagen waarin hij het zo ontzettend goed deed, maar waarin ik mentaal aan het vechten was. Want waarom was dit gebeurt? Heel irrationeel vond ik dat Bodhi nog gewoon in mijn buik hoorde te zitten!

Met dank aan mijn man heb ik de puzzelstukjes in elkaar kunnen zetten. De artsen konden niet anders dan opereren, want het had Bodhi’s én mijn leven kunnen kosten als ze nog veel langer hadden gewacht. De placenta had losgelaten, waardoor Bodhi geen zuurstof meer kreeg. Tegelijkertijd vulde mijn buik zich met bloed. Nu voelen we enkel nog dankbaarheid, dat iedereen – de verloskundige, mijn buurman die ons als een malle naar het ziekenhuis heeft gereden en de artsen – de juiste keuzes hebben gemaakt. We zijn ontzettend onder de indruk van hun deskundigheid.

Bodhi is inmiddels 36 weken en sinds 14 december zijn we vervroegd ontslagen uit het JKZ, met sonde. Ook daar is Bodhi met de grootst mogelijke zorg ondersteund door de lieve verpleegkundigen van de Neonatologie. Dankzij deze lieve vrouwen hebben wij het vertrouwen gekregen om Bodhi nu helemaal zelf thuis te verzorgen en kunnen we eindelijk gaan genieten van ons ventje! En dankzij Natalie hebben we iets tastbaars om terug te kijken op deze afgelopen weken en te realiseren dat Bodhi niet meer dat kleine baby’tje is die net uit de couveuse en in een warmte bedje mocht.

Kwade gedachtes hebben we niet meer, ondanks dat er geen oorzaak is gevonden voor wat er is gebeurd. Enkel dankbaarheid voor wat we op dit moment hebben en ontzag voor alle mensen in de zorg die we tegengekomen zijn. Ontzettend bedankt!